گفت وگو با فلورا سام ـ نویسنده و كارگردان بی قرار بی قراری كارگردان برای گریه و زاری ها در تلویزیون به گزارش بی بدیل دات كام برخلاف سال های گذشته كه در هر فصل حداقل یك شبكه تلویزیونی تلاش می كرد با پخش سریال كمدی، خستگی روزانه را از ذهن مخاطب بزداید، مدتی است كه دیگر نه خبری از آن سریال های به اصطلاح طنز است و نه از كارگردان ها و بازیگرانی كه رسانه ملی سال ها وقت و هزینه صرف آنها كرد تا بتوانند خنده بر لبان تماشاگر بنشانند. این روزها قصه هایی كه بر پایه اختلاف میان اعضای خانواده، اعتیاد، كلاهبرداری، فساد، قتل، خشونت و... بنا شده باشد، افزایش یافته و طبیعی است كه اگر نگوییم چنین داستان هایی بر مشكلات روحی مخاطبانشان می افزایند، مسلما كمكی به بهتر شدن حال آنها هم نمی كنند. پرسش اینجاست كه آیا سلیقه ی مدیران تلویزیون و برنامه سازان و نویسنده ها به سمت ملودرام رفته یا ماجرا چیز دیگری است؟ این روزها سه سریال ملودرام از شبكه های تلویزیونی پخش می گردد كه یكی از آنها «بی قرار» است. سریالی كه فصل دوم آن به نویسندگی و كارگردانی فلورا سام بعد از چهار سال وقفه سرانجام روی آنتن شبكه دو رفت. باآنكه وقفه چند ساله در پخش فصل دوم این مجموعه دلیل مشخص و روشنی نداشت و امكان دارد همین وقفه طولانی سبب لطمه خوردن به كار هم شده باشد اما تلویزیون با پخش خلاصه ای از فصل اول، كوشش كرد داستان را برای مخاطب یادآوری كند. بی قرار داستان زندگی زنی به نام رعنا با بازی لاله اسكندری را روایت می كند كه با فرار از خانه پدری در ۱۶ سالگی به امید زندگی بهتر و رفاه درگیر مشكلات و مسائل مختلف می گردد. همسرش رامین پایور رعنا را وادار به حمل و پخش مواد مخدر كرده و از سویی تنها دختر یكی دو ماهه شان را به خانواده ای به نام فروهر فروخته و رعنا بعد از آزادی از زندان درصدد باز پس گرفتن فرزند خود است. او با ترفندی وارد خانواده فروهر شده تا به دخترش هانیه نزدیك تر شود. رعنا در كنار تلاشی كه برای بازپس گرفتن فرزند می كند، به دنبال رضایت و حمایت پدر هم هست كه درنهایت تا حدودی می تواند این رضایت را به دست بیاورد. خبرنگار ایسنا در گفت وگویی كه با فلورا سام ـ نویسنده و كارگردان سریال «بی قرار» ـ داشته است، درباره علت پخش مجموعه «بی قرار» آن هم در شرایطی كه مخاطبان نیاز به تماشای برنامه ها و مجموعه های نشاط آور دارند، اظهار نمود: شاید چهار سال قبل كه این سریال ساخته شد، انقدر فشار عصبی بر روی مخاطب نبود. من اگر مدیریت سازمان صداوسیما را عهده دار بودم، پخش سریال ها را تقسیم بندی می كردم و در كنار كارهای ملودرام جدی، مجموعه های طنز هم پخش می كردم؛ ازاین رو این مشكل من فیلمساز نیست بلكه به عدم برنامه ریزی سازمان صداوسیما برمی گردد كه همزمان چند سریال ملودرام را پخش می كند. او تصریح كرد: پخش مداوم تولیدات ملودرام و غصه دار، مشكل من فیلمساز نیست. بلكه به خود تلویزیون و سلیقه مدیران آن برمی گردد. مشكل من فیلمساز و یا قصه نیست كارگردان سریال «بی قرار» در پاسخ به این پرسش كه قصه این سریال تا چه میزان در جامعه فراگیر است؟ توضیح داد: زمانی كه ما كار را شروع می نماییم، به هر حال قبل از آن، طرحی را كه عرضه می دهیم از جانب تلویزیون تصویب می گردد و به ما می گویند كه آنرا بنویسیم و سرانجام كار به تولید می رسد. من خودم شخصا هم اكنون دو كار آماده تولید دارم یكی از كارها ملودرام است و البته ملودرام آن تا این حد شدید نیست و دیگری كار طنز كه اگر به من بگویند كدام را ترجیح می دهید بسازید، ترجیح می دهم كار طنز بسازم. او افزود: چرا فقط از سریال «بی قرار» صحبت می گردد كه مناسب جامعه نیست؟! مگر مبحث سریال های دیگر بهتر است؟ آنها هم خیانت، غصه و گریه در قصه شان دارند. در هر صورت این مساله به من ارتباطی پیدا نمی نماید. سریال من برای چهار سال پیش بوده است و شاید چهار سال قبل انقدر فشار عصبی بر روی مخاطب نبود. فلورا سام خاطرنشان كرد: سال قبل بر سر ساخت مجموعه طنز، با مدیر مربوطه تلویزیون بحث كردم كه به من می گفت سلیقه اش طنز نیست و من هم مطرح كردم، سلیقه شما مهم نیست، جامعه نیاز به طنز دارد. ازاین رو این كه تلویزیون سریال های طنز پخش نمی كند و تعداد سریال های ملودرام افزایش پیدا كرده است، دیگر دست من نیست. این انتقادها هم متوجه من نیست، این انتقادها برای كسانی است كه در تلویزیون برنامه ریزی می كنند. این كارگردان تلویزیون با تاكید بر اینكه پخش همزمان سه سریال ملودرام در تلویزیون، اتفاقی تعمدی نبوده است، در عین حال اظهار داشت: اما اگر عمدی هم نیست پس مدیران در سازمان صداوسیما چه می كنند؛ هم اكنون سریال «باغ سرهنگ» از شبكه پنج تلویزیون بازپخش می شود، خیلی از مخاطبان ترجیح می دهند این سریال تكراری را بینند تا اینكه یك سریال جدی جدید ببینند؛ چون كه معتقدند سریال طنز حالشان را بهتر می كند. او افزود: یك سال و نیم است، متن ۵۰ قسمت سریال طنز اجتماعی را آماده كرده ام، مجموعه ای مثل «باغ سرهنگ» اما اجازه ساخت آنرا نمی دهند. مرتب تولیدات ملودرام و غصه دار. این مشكل من فیلمساز نیست. بلكه به خود تلویزیون و مدیران آن برمی گردد. تلویزیون هم اكنون حق انتخابی به بیننده نداده است و مخاطب هر شبكه ای را كه می بیند گریه و زاری است. چهار سال وقفه در پخش «بی قرار»؛ چرا؟! سام درباره علت تعویق در پخش مجموعه «بی قرار»، توضیح داد: فصل اول «بی قرار» پنج سال قبل پخش گردید و چهار سال قبل فصل دوم این مجموعه ساخته شد. علت این اتفاق را نمی دانم و برای خودم هم سوال است، باید از كسانی كه چهار سال این مجموعه را پخش نكردند سوال كنید و خودم هم نمی دانم كه علت این همه تعویق در پخش چه بوده است. مشكلی هم در قصه نداشتیم. منتها اشكال اینجا بود، زمانی كه ما كار را تولید می كردیم مدیریت تلویزیون تغییر نمود، مدیریت جدید كه آمد، به هر دلیلی نسبت به این كار بی تفاوت بود و دوست نداشت آنرا پخش كند، بنابراین پخش این سریال پس از چهار سال صورت گرفت. اجازه نمی دهند طنز بسازم كارگردان «بی قرار» درباره محتوای غمگین این سریال و اینكه چرا در شرایطی كه مخاطبان این روزها نیاز به تزریق شادی و امید با استفاده از رسانه ها دارند، چرا بعد از مدت ها دوری از تلویزیون سراغ كار طنز نرفته است؟ اظهار نمود: برای من هم عجیب است هم اكنون هیچكدام از شبكه ها سریال طنز پخش نمی كنند! خوب است كه یادآوری كنم از سال قبل بنده نگارش سریال طنزی را آماده كردم اما اجازه تولید به آن نمی دهند و چرای آنرا هم نمی دانم. در مورد مساله طنز و شادی مردم، كاملاً موافق هستم و بنا به نیاز جامعه حس كردم طنز احتیاج داریم، نگارش این مجموعه را هم خود محور شروع نكردم، بلكه از جانب تلویزیون این طرح سفارش داده شد من هم طرح را عرضه دادم و تصویب گردید. لااقل سال های گذشته شبكه سه سیما مجموعه طنز پخش می كرد اما هم اكنون هیچ سریال طنزی از تلویزیون نمی بینیم و این اشكال بزرگی است كه تلویزیون با آن روبه روست و متاسفانه مدیران توجهی به آن نداشته اند. البته اینكه مردم احتیاج به طنز و شادی دارند دلیل بر این نمی گردد كه هر مجموعه ای كه ایجاد می شود، طنز باشد، بلكه باید همه نوع ژانری در تلویزیون ساخته شود، اما این اشكال وارد است كه اگر مقرر است دو سریال درام و اجتماعی از تلویزیون پخش شود، یك سریال طنز هم باید در كنار آنها روی آنتن برود. داستان «بی قرار» بر مبنای پرونده واقعی است نویسنده «بی قرار» در ادامه با اشاره به اینكه اصل قصه این سریال بر مبنای پرونده واقعی نوشته شده است، درباره شخصیت های آن توضیح داد: مسائلی كه در كار مطرح می شود، عموماً مسائل اجتماعی مختلف است. قصه یك خط قصه اصلی دارد كه دور آن، به قصه های كوچك هم پرداخته می گردد. مخاطبان با مسائلی كه در این قصه مطرح می گردد به علت اینكه ما به ازای بیرونی دارد، بهتر می توانند همذات پنداری كنند. مسائل مطرح شده درباره بزهكاری، زنان بزهكار و اتفاقاتی كه در خانواده ها می افتد و اهمیت خانواده در این سریال پرداخته شده است، مسئله بزهكاری و اتفاقات خرد و ریزی كه در خانواده ها اتفاق می افتد، دلیلی بر این شده است كه ما به اهمیت خانواده بپردازیم و فكر می كنم اهمیت خانواده یكی از مسائل مهمی است كه همه اقشار جامعه به آن مبتلا هستند. اینكه جوانان ما بدانند كه هیچ جایی مثل خانه و خانواده فرد نمی گردد. همان اتفاقی كه برای رعنای قصه ی ما می افتد كه یك دختر فراری است و در نهایت می فهمد كه باید به سمت خانواده اش برگردد و با التماس از پدرش می خواهد كه به سمت خانواده اش برگردد. یا كاراكتری كه خانم شقایق فراهانی بازی می كند، با وجود اینكه یك شخصیت بزهكار است، اما هوای خانواده اش را دارد. ازاین رو این مساله ای است كه مربوط به كل جامعه می گردد و اینگونه نیست كه فقط تعداد كمی از مردم خودشان را در چارچوب این قصه می توانند پیدا كنند. مسائلی كه اطراف قصه چیده شده است، مسائلی است كه همه مخاطبان می توانند خودشان را در آن پیدا كنند. «بی قرار» چه سرانجامی دارد؟ این كارگردان درباره شخصیت های اصلی بی قرار و روند قصه و پایانی كه برای آن انتخاب شده است، اظهار نمود: قصه دو مادر و یك كودك، معمولا رواج زیادی دارد و بسیار اتفاق افتاده است؛ نمایشنامه «دایره گچی قفقازی» برتولت برشت هم، همین قصه را دارد؛ دو مادر و یك كودك و در نهایت قاضی دایره ای ترسیم می كند و كودك را وسط آن دایره می گذرد و می گوید كه هركدام از مادرها كه كودك را از دایره به سمت بیرون بكشند، آن كودك برای خودشان می گردد. اتفاقاً در این قصه و قصه های دیگر، یكی از مادرها مثبت و دیگری مادری است كه با خشونت دست بچه را می كشد، اما من در این قصه به جهت اینكه از اتفاقاتی كه همیشه وجود داشته است، كمی دور شوم، تلاش كردم دو مادر را خوب جلوه بدهم در قسمت هایی كه جلوتر می رویم هر دو مادر حاضر هستند برای خوشبختی بچه هر كاری انجام دهند، بنابراین است كه قضاوت سخت می گردد. در غیر این صورت اگر قرار بود یكی از مادران را مثبت و دیگری را منفی جلوه بدهم تكلیف مشخص بود و قضاوت خیلی ساده بود، اما من این كار را نكردم و هر دو مادر را مثبت نشان دادم. هر چند هر كدام از مادران در طول مسیر به علت عواطف مادرانه اشتباهاتی را هم انجام می دهند، مثل كاراكتر سهیلا كه به علت عواطف مادرانه بچه را برمی دارد و فرار می كند تا گیر آن یكی مادر نیفتد. اتفاقاً ما در صفحه ی رسمی سریال «بی قرار» نظرسنجی گذاشته ایم و آن اینكه مخاطبان دوست دارند بچه به كدام یك از مادران خود برسد، نتیجه این نظرسنجی به صورت پایاپای ادامه دارد، یعنی گاهی رعنا جلو می افتد و گاهی سهیلا؛ ازاین رو عده ای از مخاطبان بر این باورند كه بچه باید نزد رعنا برگردد و عده ای دیگر معتقدند كه بچه باید نزد سهیلا بماند. اما نكته ای كه وجود دارد این است كه من تمام تلاش خویش را كردم تا هر دو مادر در این مجموعه سر ماجرای بچه محق باشند و این تصمیم را سخت تر می كند. شباهت زیاد «بی قرار» و «آنام» كارگردان باغ سرهنگ درباره شباهت مجموعه های «بی قرار» و «آنام»، اظهار نمود: مجموعه ای كه ما ساختیم در طول چهار سال قبل صورت گرفت و مجموعه «آنام» بود كه بعد از سریال ما ساخته شد اما خب به هر حال شباهت زیادی به سریال ما دارد. هرچند من معتقدم قصه دو مادری و كودك بسیار زیاد ایجاد می شود، این دلیل نمی گردد كه هر كسی كه این قصه را می سازد برگرفته از قصه های دیگری كه تولید شده اند، باشد. بنابر این اتفاقات زیاد صورت گیرد، چون كه قصه، قصه جذابی است، اما در پرداخت ها كاملا متفاوت هستند. در پرداختی كه آقای آفشار داشت یكی از مادران (گلچهره سجادیه) مثبت تر بود، اما در كار ما هر دو مادر مساوی اند و این خیلی كا را سختر می كند و تفاوت ها را بوجود می آورد.اینكه چندین قصه مختلف این مدلی تولید شده است، اشكالی تولید نمی كند، مهم پرداخت قصه هاست كه باید متفاوت باشد. مهم این است كه آخر بندی سریال با روال طبیعی قصه پیش برود. به صورت ناگهانی در قسمت پایانی با یك عده آدم متحول شده روبرو نشویم و همه چیز یك باره خوب نشود. به نظر من درست این است كه بر مبنای روال منطقی آخر قصه اتفاق بیفتد بخصوص در این نوع قصه ها كه به هر حال یك عده ای نسبت به آخر قصه ناراحت می شوند. ازاین رو مطمئن هستم وقتی كار به آخر برسد یك عده ای ناراحت می شوند چون كه قرار بوده است بچه به به مادری كه انتظارش را داشتند برسد امادر نهایت قصه و آخر آن بر مبنای منطق اتفاق افتاده است. شخصیت های در باز كن! فلورا سام از كارگردانانی است كه نگاه عمیقی به زن در قصه هایش داشته است، او با اشاره به مجموعه بی قرار در این باره خاطرنشان كرد: این اتفاق خوبی است اما متاسفانه در این چهار سال و در ارتباط با این سریال اتفاق خوبی نبوده است. من همیشه در كارهایم حتی وقتی كه شخصیت های اصلی ام مرد هستند، شخصیت های زن قصه را هم شخصیت های موثر و فعالی انتخاب می كنم به علت اینكه اعتقاد دارم وقتی مردها موثرند زن ها هم باید موثر باشند. خیلی وقت ها به من پیشنهاد بازی می دهند كه آن شخصیت خیلی هم دیده می شود، اما شخصیت هایی هستند كه موثر نیستند و من از آنها بعنوان شخصیت های در باز كن یاد می كنم، ازاین رو شخصیت پردازی قصه ها چه در آقایان و چه در خانم ها برایم مهم هستند. اما بعنوان یك نویسنده زن نگاه ویژه ای به خانواده و زن دارم و متاسفم كه این خصوصیت باب میل خیلی ها نیست. ما را مجبور می كنند تیتراژهایمان را حذف نماییم تا تبلیغ كنند سام در بخش پایانی گفتگوی خود با ایسنا با اعتقاد بر اینكه سریال «بی قرار» تاریخ مصرف ندارد و می تواند در هر زمان دیگری هم پخش شود، اظهار نمود: اگر پخش مجموعه بی قرار بعد از ۴ سال اتفاق افتاد، قصه را از تازگی نینداخت، منتها اگر به دنبال سری اول «بی قرار» كه پنج سال پیش پخش شده بود، به روی آنتن می رفت، اتفاق بهتری می افتاد و پس از ۵ سال ما مجبور نمی شدیم فصل اول را در شش قسمت خلاصه و بازپخش نماییم، خیلی از مخاطبان وقتی كار را دیدند فكر كردند كه سریال تكراری می باشد و ادامه ندادند. از طرفی تبلیغات و هیچ اطلاع رسانی هم در ارتباط با پخش فصل جدید این سریال صورت نگرفت، اما با این حال، خوشبختانه سریال پربیننده است و حتی گاهی اوقات ما را مجبور می كنند تیتراژهایمان را حذف نماییم تا تبلیغات پخش كنند. ازاین رو اگر این سریال در زمان خود و چهار سال پیش پخش می شد بهتر دیده می شد. وی درباره آخر «بی قرار» اظهار داشت: قصه «بی قرار» برگرفته از یك پرونده واقعی است، حتی آخر بندی آن كه بی تاثیر از واقعیت آن نبوده است. مسائل حقوقی و قضایی آن كاملا رعایت شده است و مشاور حقوقی داشته ایم و كاملا تلاش كردم اتفاقی صورت بگیرد كه شخصیت های قصه ما كمترین صدمه را ببینند. مخاطبان هم بدانند آخر قصه هر چه كه باشد در نهایت فیلم است. اگر برای كسی این اتفاق بیفتد در نهایت خود آن فرد است كه باید به منظور زندگی اش تصمیم بگیرد. فلورا سام درباره ی وضعیت تلویزیون هم با بیان اینكه، متاسفانه در چند سال اخیر در تلویزیون اتفاقات خوبی نیفتاده است، خاطرنشان كرد: جابه جایی اخبار تلویزیون، ماجرای آقای فراستی، آوردن دختر ۱۶ ساله و اعتراف گرفتن از او و... اتفاقات بدی است و مرتب هم ادامه دارد، كسی هم كاری به كارشان ندارد. اما اشكالش این است كه مخاطب را از دست می دهند. 1397/10/02 15:21:57 5.0 / 5 2673 تگهای خبر: برنامه , تلویزیون , خانواده , داستان این مطلب را می پسندید؟ (1) (0) تازه ترین مطالب مرتبط نمایش فیلم های درام و فانتزی در فصل نهم ششمین پاتوق فیلم کوتاه تحول آوینی منجر به نهادینه شدن فرهنگ ایثار و شهادت شد واکنش رامبد جوان به دشمن خدا مجید فروغی فعال عرصه رسانه و هنر درگذشت نظرات بینندگان در مورد این مطلب نظر شما در مورد این مطلب نام: ایمیل: نظر: سوال: = ۵ بعلاوه ۵