گفتگوی مهر با شهرام مكری؛ جنایت بی دقت از هیجان رونمایی در ونیز تا چالش اكران در ایران شهرام مكری كارگردان فیلم جنایت بی دقت كه موفق به دریافت جایزه بهترین فیلمنامه از انجمن منتقدان مستقل در جشنواره ونیز شد، از كوشش برای اكران عمومی این فیلم در ایران تا آخر سال جاری اطلاع داد. خبرگزاری مهر -گروه هنر-نیوشا روزبان: فیلم سینمایی «جنایت بی دقت» یکی از سه نماینده سینمای ایران در هفتادوهفتمین جشنواره بین المللی فیلم «ونیز» بود؛ فیلمی که در بخش «افق ها» روی پرده رفت و توانست جایزه بهترین فیلمنامه اورژینال از جانب انجمن منتقدان مستقل را برای نسیم احمدپور و شهرام مکری نویسندگان فیلمنامه این فیلم به ارمغان بیاورد. «جنایت بی دقت» به کارگردانی شهرام مکری و تهیه کنندگی نگار اسکندرفر این جایزه را در بخش جنبی جشنواره ونیز از آن خود کرد. مکری پیش از این و با فیلم «ماهی و گربه» جایزه بهترین فیلم در بخش «افق ها» را در جشنواره فیلم ونیز از آن خود کرده بود؛ جایزه ای که سال جاری دیگر نماینده سینمای ایران یعنی «دشت خاموش» به کارگردانی احمد بهرانی آنرا به دست آورد. شهرام مکری که بعد از آخر جشنواره ونیز در ایتالیا، این روزها در آمریکا به سر می برد در این گفتگو از بازتاب های حضور نمایندگان سینمای ایران در جشنواره ونیز و همینطور برنامه ریزی برای اکران فیلم «جنایت بی دقت» در سینماهای ایران می گوید. مشروح گفتگوی خبرگزاری مهر با شهرام مکری به بهانه توفیق «جنایت بی دقت» در نخستین حضور بین المللی خویش را در ادامه می خوانید. * قبل از صحبت درباره حضور در جشنواره ونیز، ابتدا می خواهم درباره فیلم سینمایی «جنایت بی دقت» صحبت کنید اینکه فضای این فیلم تا چه اندازه از نظر ساختاری (سکانس پلان) و محتوایی مشابه کارهای قبلی شما است که طبیعتاً مخاطبان خاص خویش را هم در سینمای ایران دارد. این فیلم سینمایی به هر حال شبیه و ادامه کارهای قبلی است که انجام داده ام، البته شاید بگویم که از نظر اینکه فیلم در یک پلان اتفاق بیفتد مثل کارهای قبلی نیست و روایتش در یک پلان ممتد و بلند نیست. می توان گفت فیلم از این نظر متفاوت با ساخته های قبلی من است و پلان های مختلف و متنوع و لوکیشن های مختلفی دارد. اما از نظر اینکه آیا به لحاظ ساختار و یا دغدغه های موجود در فیلم شبیه فیلم های قبلی است، می گویم بله همین گونه است. شاید همان میزان شباهتی که میان «اشکان، انگشتر متبرک و چند داستان دیگر» با دو فیلم «ماهی و گربه» و «هجوم» وجود دارد. می توان گفت «جنایت بی دقت» هم در نسبتی با این فیلم ها قرار گرفته است. به تعبیر دیگر فکر می کنم اگر مخاطب فیلم «جنایت بی دقت» را ببیند، می تواند حدس بزند که همان کارگردانی که آن فیلم های قبلی را ساخته آنرا کارگردانی کرده است، اما معنایش این نیست که بازهم فیلم در یک پلان روایت شده است. * این فیلم برای نخستین بار در جشنواره فیلم ونیز نمایش داشته و به تعبیری رونمایی شد؛ برداشت خودتان از بازخورد مخاطبان خارجی نسبت به این فیلم چگونه بود؟ هنگام مراحل فنی پایانی فیلم «جنایت بی دقت» فرصتی پیدا نشد که بتوانم فیلم را با مخاطب و یا مخاطب آزمایشی در ایران ببینم، فقط بچه هایی که کارهای فنی فیلم را انجام می دادند، فیلم را دیده بودند و با آنها تجربه مشترک تماشای فیلم را داشتم و همانطور که می دانید چنین تجربه هایی خیلی نمی تواند تجربه های دقیقی برای ارزیابی کار باشد. به این علت که کسانی که کارهای فنی فیلم را انجام می دهند، به هر حال بریده بریده و در رابطه با حوزه فعالیت خود بخش هایی از کار را دیده اند. «جنایت بی دقت» را واقعاً برای نخستین بار با تماشاچیان خارجی در فستیوال ونیز دیدم و از این بابت که فیلمم را برای نخستین بار در کنار تماشاچی غیرایرانی می دیدم، این تجربه برای من هیجان انگیز بود. چون که نمی دانستم مدل ارتباط آنها با فیلم چگونه خواهد بود بنابراین «جنایت بی دقت» را واقعاً برای نخستین بار با تماشاچیان خارجی در فستیوال ونیز دیدم و از این بابت که فیلمم را برای نخستین بار در کنار تماشاچی غیرایرانی می دیدم، این تجربه برای من هیجان انگیز بود. چون که نمی دانستم مدل ارتباط آنها با فیلم چگونه خواهد بود. فیلم بگونه ای است که داستانی از تاریخ معاصر ایران را یادآوری می کند و از سوی دیگر در این فیلم با جزئیاتی که تماشاچی ایرانی خیلی با آن آشنا هست، کار کرده ام و نمی دانستم فیلم می تواند با مخاطب غیرایرانی ارتباط برقرار کند یا خیر. خوشبختانه اتفاق خوبی که در فستیوال ونیز رخ داد، این بود که فهمیدم جنبه ای از فیلم که جنبه های مربوط به خود «سینما» است، به علت اینکه یک زبان مشترک بین ملت های دنیا است، با تماشاچی غیرایرانی ارتباط خوبی برقرار کرد. از این بابت خیالم راحت شد که فیلم این امکان را دارد که در فستیوال هایی در خارج از ایران و یا نمایش هایی در خارج از ایران به نمایش دربیاید، یکی دیگر از معیارهایی که آدم می تواند بفهمد که فیلم با مخاطب غیر ایرانی ارتباط برقرار کرده است یا خیر، پخش کننده های خارجی هستند که امکان دارد برای اکران یا قرارداد فیلم بیایند و ابراز تمایل کنند که می خواهند فیلم را در کشورشان پخش کنند. * که این اتفاق خوب برای «جنایت بی دقت» رخ داد... بله در طول برگزاری جشنواره و نمایش فیلم در ونیز، خانم میرشب پخش کننده بین المللی فیلم قراردادی با یک شرکت فرانسوی از راه شرکت «دیریم لپ» امضا کرد که اتفاق خیلی خوبی بود و به نظر من این یک نشان دیگری است برای من که فیلم می تواند با مخاطب بین المللی ارتباط برقرار کند، از سوی دیگر خیلی به ارتباط فیلم با تماشاچی ایرانی امیدوار هستم و فکر می کنم که مطابق معمول احتمالاً نظرات موافق و مخالف برای فیلم شکل می گیرد اما فیلم برای مخاطب ایرانی می تواند جنبه های جذاب بیشتری داشته باشد. * شما در جشنواره ونیز در کنفرانس تولید مشترک هم حضور داشتید و از مزایای تولید مشترک با سینمای ایران صحبت کردید، کمی در اینباره توضیح دهید و فکر می کنید در شرایط فعلی که ایران گرفتار تحریم های بسیاری شده است، این کنفرانس و صحبت هایی که در آن رد و بدل شد تا چه اندازه کمک به جذب سینماگران خارجی برای تولید فیلم در ایران می کنند؟ یکی از طریق هایی که سینمای امروز دنیا بر مبنای آن فعالیت می کند تولید مشترک است؛ تولیدات مشترک از دو جنبه بسیار مهم هستند، یکی اینکه سبب چرخش اقتصادی بزرگ تری در سینما می شود و تولید مشترک غالباً بین چند کشور، سبب می شود شرایط اکران محصول نهایی بین مخاطبان چند کشور بررسی شود. از سوی دیگر مراودات فرهنگی که بین کشورها برای تولید مشترک شکل می گیرد حائز اهمیت است؛ از نظر نیروی کار و تبادل نیروهای متخصص گرفته تا آشنایی با فرهنگ کشورهایی که فیلم در آنها فیلمبرداری می شود. این ها بسیار مهم می باشد. به لحاظ الگوهای تولیدی، ساختار سینمای ایران شبیه به ساختار سینمای اروپا است و همان گونه رفتار می کند، منظور من این است که مانند سینمای هندوستان یا آمریکا یا کشورهای آسیایی مانند کره جنوبی و ژاپن، تولیدات در ایران کمپانی محور نیست و از این نظر شاید نزدیک به مدلی است که مثلاً در فرانسه یا در آلمان، انگلستان و یا ایتالیا حتی کشورهای مانند سوئیس و سوئد وجود دارد از این دو جنبه تولیدات مشترک در دنیا خیلی مطرح است. از سوی دیگر به نظر می آید به لحاظ الگوهای تولیدی، ساختار سینمای ایران شبیه به ساختار سینمای اروپا است و همان گونه رفتار می کند، منظور من این است که مانند سینمای هندوستان یا آمریکا یا کشورهای آسیایی مانند کره جنوبی و ژاپن، تولیدات در ایران کمپانی محور نیست و از این نظر شاید نزدیک به مدلی است که مثلاً در فرانسه یا در آلمان، انگلستان و یا ایتالیا حتی کشورهای مانند سوئیس و سوئد وجود دارد. در این کشورها هم تولیدات سینمایی کمپانی محور نیستند. ما با یک نگاه به کشورهای اروپایی می بینیم که الگوی آنها در این سال ها بر مبنای تولیدات مشترک شکل گرفته و تولیدات مشترک در این کشورها خیلی قوی هستند. خیلی پربار در این عرصه کار می کنند. به همین علل به نظرم شرکت در یک نشست تخصصی که قرار بود در آن در مورد تولیدات مشترک حرف زده شود و امکانات و پتانسیل ایران در آن معرفی می شد، فرصت خوبی بود. فرصتی که حداقل در آن از جذابیت ها و ظرفیت های تولید مشترک در سینمای ایران صحبت کردیم. اما متاسفانه فکر نمی کنم نتیجه چنین نشست هایی تا زمانی که نتوانیم مراودات مالی و فرهنگی با دنیا داشته باشیم، چندان کارساز باشد. فعلاً شاید مقدمات و زمینه چینی اولیه است و قبل تر از آن باید تصمیم های بزرگ تری در کشور ما گرفته شود به لحاظ اینکه مشخص شود در حوزه رابطه مالی و فرهنگی رابطه کشور ما با جهان چه رابطه ای است. اینها اول باید تعریف شود و بعد در دل این رابطه است که تولیداتی می تواند در سینما شکل بگیرد که این تولیدات وابسته به روابط هستند، وقتی که روابط قطع است فکر می کنم که شاید شرکت کردن در این کنفرانس ها و در چنین نشست هایی صرفا به دیگران یادآور ی می کند که شاید باید زودتر قدمی در این مورد برداشته شود. * از بین سه فیلم ایرانی که در ونیز نمایش داده شد، فرصت کردید فیلم های دیگر را هم رصد کنید، بازخوردها درباره نمایندگان سینمای ایران چگونه بود. قبل از جشنواره از راه دوستانی که با فستیوال ونیز مرتبط بودند می شنیدم که فیلم های ایرانی سال جاری خیلی مورد توجه هیات انتخاب فستیوال ونیز قرار گرفته اند و دوستانی که در هیات انتخاب فستیوال ونیز بودند درباره فیلم های ایرانی بعنوان فیلم هایی که سال جاری قدرتمند هستند و انتخاب را سخت می کنند حرف می زدند. از سوی دیگر انتخاب سه فیلم ایرانی در بخش های اصلی این رویداد جزو اتفاق های کم سابقه بود بنابراین شاید بتوانیم بگوییم فیلم های ایرانی سال جاری در مرحله انتخاب، شانس خوبی در ونیز داشتند، از سوی دیگر در بخش جوایز هم اتفاق خوبی که افتاد این بود که هرکدام از فیلم ها جایزه ای را گرفتند که مهم تر از همه فیلم «دشت خاموش» احمد بهرامی بود که جایزه اصلی بخش «افق ها» را گرفت که جایزه بسیار مهم و معتبری است و می توانم بگویم بزرگترین جایزه سال جاری فستیوال ونیز را در بین فیلم های ایرانی فیلم «دشت خاموش» گرفت. جایزه ای که بازیگر نوجوان فیلم آقای مجیدی گرفت و جایزه فیلمنامه «جنایت بی دقت» که به من و نسیم احمدپور داده شد از دیگر جوایزی بود که فستیوال ونیز به آثار ایرانی داد، فکر می کنم که مجموعه این جوایز نشان داده است که سینمای ایران حضور خوبی در جشنواره فیلم ونیز داشته است. * فارغ از داوری ها و جوایز بازخورد عمومی مخاطبان جشنواره چگونه بود؟ بازخوردها تا آنجا که من رصد کردم بازخوردهای مثبت زیادی در مورد فیلم «دشت خاموش» و «جنایت بی دقت» بود چون که من بیشتر جوایز بخش افق ها را رصد می کردم چون که فیلم خودم هم در این بخش بود و بیشتر آنها را می دیدم و می خواندم، از سوی دیگر این را می دانم که منتقدان آمریکایی که البته در فستیوال حضور نداشتند و از راه فضای مجازی موفق به دیدن فیلم آقای مجیدی شده بودند، در مورد فیلم وی مطالب مثبت زیادی نوشتند و بازخوردهای آن هم در فضای مجازی ایران دیده شد. در کل فکر می کنم برای فیلم های ایرانی در فستیوال ونیز اوضاع خیلی خوب بود. شاید به خاطر اینکه احمد بهرامی خودش در ایام آخر در فستیوال حضور نداشت آن طور که باید فضاسازی رسانه ای برای «دشت خاموش» اتفاق نیفتاد کمی بازتاب خبر فیلمش در مطبوعات و رسانه های ایران هم کمرنگ تر بود، اما فکر می کنم که فیلم به تدریج جای خویش را بین مخاطبان ایرانی باز می کند و کنجکاوی ها را برمی انگیزد و امیدوارم زودتر فیلمش در ایران اکران شود. * با عنایت به شرایط فعلی اکران در ایران چه برنامه ای برای نمایش «جنایت بی دقت» دارید؟ آیا امسال احتمال اکران عمومی و یا آنلاین فیلم وجود دارد؟ درباره اکران فیلم «جنایت بی دقت» باید بگویم، خوشبختانه پخش کننده هایی در ایران فیلم را دیده اند و ابراز تمایل برای پخش فیلم در ایران کرده اند. فکر می کنم شرایطی که کرونا به سینماها تحمیل کرده است در سرتاسر دنیا شرایط یکسانی است و امیدوارم سینمای ایران که خیلی وابسته است به مخاطبانی که در سینما فیلم را می بینند، زودتر به حالت عادی بازگردد تا همه بتوانند راجع به وضعیت اکران فیلم هایشان تصمیم بگیرند. از همین الان می دانم که تولیدات سال آینده سینمای ایران خیلی تولیدات پرهیجانی برای تماشاگر ایرانی است، چون که کارگردانان بزرگ و مهم سینمای ایران در حال پیش تولید و تولید فیلم های خود هستند، در نتیجه منتظر ماندن برای بازار اکران در سال آینده یک ریسک بزرگ است و باید همین سال جاری تلاشمان را برای اکران نماییم راستش ما به اکران آنلاین این فیلم فکر نکرده ایم و امیدوارم فیلم را روی پرده سینما نمایش دهیم اما راجع به زمان اکران اصلاً نمی توانم نظر دقیقی بدهم و این گرفتاری است که همه فیلم های ایرانی دارند و احتمالاً در هفته آینده یک تصمیم جدی تری در این حوزه می گیریم چون که فیلم در فستیوال های بین المللی دیگری نمایش داده می شود که به تدریج اخبار آنرا اعلام می نماییم. ولی باید دید که اکران های ایران همپوشانی با فستیوال های خارجی نداشته باشند. بسیار خوشبین هستم که بتوانیم این فیلم را امسال در ایران اکران نماییم. یعنی به سال بعد و اکران آنلاین و شلوغی احتمالی سال بعد گره نخوریم، از همین الان می دانم که تولیدات سال آینده سینمای ایران خیلی تولیدات پرهیجانی برای تماشاگر ایرانی است، چون که کارگردانان بزرگ و مهم سینمای ایران در حال پیش تولید و تولید فیلم های خود هستند، در نتیجه منتظر ماندن برای بازار اکران در سال آینده یک ریسک بزرگ است و باید همین سال جاری تلاشمان را برای اکران نماییم. * برنامه تان برای ادامه حضور فیلم در جشنواره های داخلی و خارجی چیست؟ در مورد جشنواره های داخلی باید بگویم که برنامه ای برای نمایش این فیلم در جشنواره های داخلی نداریم. البته جشنواره ای هم هم اکنون نداریم که بتوانم فیلم را در آن نمایش دهم، جشنواره بین المللی فیلم فجر موقعی که فیلم من ممکن بود در آن به نمایش درآید تکلیفش معلوم و پرونده آن بسته شد، اما برای فستیوال های خارجی برنامه خوب و منظمی داریم. همان گونه که گفتم خانم میرشب پخش کننده فیلم هستند و با کمپانی «دیریم لپ» توافقات خوبی را برای حضور در فستیوال های خارجی بسته است. همچنین با یک پخش کننده فیلم در فرانسه برای نمایش فیلم در این کشور به توافق رسیده اند و پخش کنندگان دیگری هم در حال مذاکره است که اخبار آن بزودی اعلام می شود. فکر می کنم هم اکنون با عنایت به شرایطی که کرونا بر فستیوال ها تحمیل کرده است، فیلم «جنایت بی دقت» خوش شانس بوده که توانسته در فستیوال ونیز به نمایش درآید و احتمالاً در ماه های آینده در فستیوال های دیگری هم نمایش داشته باشد و امیدوارم این موفقیت ها کمکی شود که مخاطب ایرانی بیشتر ترغیب به تماشای فیلم در ایران شود. منبع: بی بدیل دات كام 1399/06/28 19:42:02 5.0 / 5 1030 تگهای خبر: برنامه , جایزه , جشنواره , داستان این مطلب را می پسندید؟ (1) (0) تازه ترین مطالب مرتبط اختلافی که بعد از سال ها فیتیله اش روشن شد! بزرگداشت فرانتس کافکا در جشنواره کارلوی واری پاسخ به ابهامات انجمن طراحان گرافیک جواد تشکری مدیر رادیو اربعین شد نظرات بینندگان در مورد این مطلب نظر شما در مورد این مطلب نام: ایمیل: نظر: سوال: = ۲ بعلاوه ۵