بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ وَاللَّيْلِ إِذَا يَغْشَىٰ (1 ) |
|
قسم به شب تار هنگامی که (جهان را در پرده سیاه) بپوشاند. |
And/by the night when/if it covers/darkens . |
|
وَالنَّهَارِ إِذَا تَجَلَّىٰ (2 ) |
|
و قسم به روز هنگامی که روشن و فروزان گردد. |
And/by the daytime when/if it uncovered/shined . |
|
وَمَا خَلَقَ الذَّكَرَ وَالْأُنْثَىٰ (3 ) |
|
و قسم به مخلوقات عالم که خدا همه را جفت نر و ماده بیافرید. |
And/by what (who) created the male and the female. |
|
إِنَّ سَعْيَكُمْ لَشَتَّىٰ (4 ) |
|
(قسم به این آیات الهی) که سعی و کوشش شما مردم بسیار مختلف است (برخی بر صلاح و برخی بر فساد می‌کوشید). |
That truly your striving/endeavor (is) separate/different (E) . |
|
فَأَمَّا مَنْ أَعْطَىٰ وَاتَّقَىٰ (5 ) |
|
اما هر کس عطا و احسان کرد و خدا ترس و پرهیزکار شد. |
So but who gave/granted and feared and obeyed. |
|
وَصَدَّقَ بِالْحُسْنَىٰ (6 ) |
|
و به نیکویی (یعنی به نعیم آخرت با هر خیر و سعادت که در قرآن بیان شده) تصدیق کرد. |
And gave charity/confirmed with the best/most beautiful . |
|
فَسَنُيَسِّرُهُ لِلْيُسْرَىٰ (7 ) |
|
ما هم البته کار او را (در دو عالم) سهل و آسان می‌گردانیم. |
So We will ease him to the ease/prosperity. |
|
وَأَمَّا مَنْ بَخِلَ وَاسْتَغْنَىٰ (8 ) |
|
اما هر کس بخل ورزید و خود را (از لطف خدا) بی نیاز دانست. |
And but who was stingy/miser and sufficed/availed . |
|
وَكَذَّبَ بِالْحُسْنَىٰ (9 ) |
|
و نیکویی را تکذیب کرد. |
And lied/denied/falsified with the best/most beautiful . |
|
فَسَنُيَسِّرُهُ لِلْعُسْرَىٰ (10 ) |
|
پس به زودی کار او را (در دو عالم) دشوار می‌کنیم. |
So We will ease him to the difficulty/hardship . |
|
وَمَا يُغْنِي عَنْهُ مَالُهُ إِذَا تَرَدَّىٰ (11 ) |
|
و گاه عذاب و هلاکت داراییش وی را هیچ نجات نتواند داد. |
And his property/possession/wealth does not enrich/suffice (replace) from him if he fell/was destroyed . |
|
إِنَّ عَلَيْنَا لَلْهُدَىٰ (12 ) |
|
و البته بر ماست که (خلق را) هدایت کنیم. |
That truly on Us (is) the guidance (E). |
|
وَإِنَّ لَنَا لَلْآخِرَةَ وَالْأُولَىٰ (13 ) |
|
و ملک دنیا و آخرت از ماست (به هر که بخواهیم و صلاح دانیم می‌بخشیم). |
And that truly for Us (is) the end (other life) (E), and the first/beginning. |
|
فَأَنْذَرْتُكُمْ نَارًا تَلَظَّىٰ (14 ) |
|
من شما را از آتش شعله‌ور دوزخ ترسانیدم و آگاه ساختم. |
And so I warned you/gave you notice (of) a fire blazing/burning/inflaming. |
|
لَا يَصْلَاهَا إِلَّا الْأَشْقَى (15 ) |
|
که هیچ کس در آن آتش در نیفتد مگر شقی‌ترین خلق. |
None roasts/suffers it except the most miserable/unhappy. |
|
الَّذِي كَذَّبَ وَتَوَلَّىٰ (16 ) |
|
همان کس که (آیات و رسل حق را) تکذیب کرد و روی از آن بگردانید. |
Who lied/denied/falsified and turned away. |
|
وَسَيُجَنَّبُهَا الْأَتْقَى (17 ) |
|
و اهل تقوا را از آن آتش دور سازند. |
And the most fearing and obeying will be made to avoid it/be distanced from it. |
|
الَّذِي يُؤْتِي مَالَهُ يَتَزَكَّىٰ (18 ) |
|
آن کس که مال خود را (به فقیران اسلام) به وجه زکات بدهد. |
Who gives/brings his property/possession/wealth (and) purifies/corrects (himself). |
|
وَمَا لِأَحَدٍ عِنْدَهُ مِنْ نِعْمَةٍ تُجْزَىٰ (19 ) |
|
و حال آنکه هیچ کس بر وی حق نعمت ندارد تا به پاداش آن بدهد. |
And (there) is not to anyone at Him from a blessing/goodness to be rewarded/reimbursed . |
|
إِلَّا ابْتِغَاءَ وَجْهِ رَبِّهِ الْأَعْلَىٰ (20 ) |
|
(او احسان نکند) جز در طلب رضای خدای خود که برتر و بالاترین موجودات است. |
Except wishing/desiring his Lord`s the highest`s/mightiest`s/most dignified`s face/front (path). |
|
وَلَسَوْفَ يَرْضَىٰ (21 ) |
|
و البته (در بهشت آخرت به آن نعمتهای ابدی) خشنود خواهد گردید. |
And he/He will/shall (E) accept/approve. |
|