بی بدیل  - Bibadil
06 اردیبهشت 1403   25 آوریل 2024
نام کاربر:
کاربر مهمان



به جامعه مجازی بی بدیل بپیوندید... ورود ثبت نام
كانون كارگردانان برگزار كرد؛

یادبودمجازی سینماگران برای كامبوزیا پرتوی

یادبودمجازی سینماگران برای كامبوزیا پرتوی بی بدیل دات كام: مراسم یادبود كامبوزیا پرتوی كارگردان و فیلمنامه نویس فقید سینمای ایران به صورت مجازی اجرا شد.



به گزارش بی بدیل دات کام به نقل از روابط عمومی بنیاد سینمایی فارابی، مراسم یادبود مجازی زنده یاد کامبوزیا پرتوی کارگردان و فیلم نامه نویس فقید سینمای ایران، عصر دوشبنه ۱۰ آذر به صورت زنده در صفحه کانون کارگردانان سینمای ایران انجام شد.
در ابتدای این مراسم مازیار میری کارگردان سینما و مجری این مراسم، با تسلیت درگذشت این کارگردان به جامعه سینمایی و خانواده او، افسوس خودرا از اینکه بدرقه درگذشتگان سینمای ایران در ایام کرونائی، غریبانه صورت می گیرد، ابراز کرد.
او زنده است همچنان که سینما زنده است
محسن امیریوسفی رئیس کانون کارگردانان در قسمتی از این لایو اظهار داشت: نازنینی به نام کامبوزیا پرتوی را از دست دادیم اما او زنده است همچنان که سینما زنده است. او مثال بارز روشنفکر آرام در سینمای ایران بود و اگر زندگی را چندان جدی نمی گرفت اما کارش را به شدت جدی می گرفت.
در ادامه علیرضا تابش مدیرعامل بنیاد سینمایی فارابی در این مراسم مجازی با تسلیت به خانواده این هنرمند فقید و جامعه سینمایی، اظهار داشت: آنچه بنیاد سینمایی فارابی در قبال کامبوزیا پرتوی انجام داد، وظیفه این بنیاد در قبال یکی از پیشگامان سینمای کودک و نوجوان ایران بود.
او افزود: این افتخار را داشتیم که اول آبان، بزرگداشت کامبوزیا پرتوی را در سی و سومین جشنواره بین المللی فیلم های کودکان و نوجوانان برگزار کردیم و او با همه رنج و سختی هایی که متحمل می شد، پذیرفت که به این مراسم بیاید و خرسندم از اینکه ما به سهم خود موفق شدیم به جایگاه برجسته این سینماگر موفق سینمای ایران و سینمای کودک و نوجوان، ادای دین نماییم.
وی با اشاره به تأثیر مثبت این بزرگداشت در روحیه مرحوم پرتوی اظهار نمود: من از شروع امسال که ایشان درگیر عارضه مغزی شده بود، پیگیر احوال او بودم و پس از برگزاری این مراسم، برایم فیلمنامه ای به نام «آینده بچه ها» فرستادند و بسیار شگفت زده شدم از اینکه این هنرمند، با وجود درگیری با کسالت و بیماری این قدر مشتاقانه به سینمای کودک و نوجوان عشق می ورزید و شور و هیجان انجام کار جدید در این سینما داشت.
مدیرعامل بنیاد سینمایی فارابی با اشاره به توانایی کامبوزیا پرتوی در ساخت فیلم های موفق با شاخصه های معرف سینمای نوین ایران در دنیا و فیلم های پرمخاطب برای کودکان و نوجوانان، اظهار داشت: آثار ایشان، تجسم غایی هدف سینمای کودک در دهه ۶۰ و ۷۰ بود.
تابش افزود: او عاشق سینما بود. با ساختن فیلم «کامیون» که با مشارکت بنیاد سینمایی فارابی به انجام رسید، این نظرگاه را ارائه داد که در پناه عشق، هیچ آوارگی وجود ندارد. این عشق در حیات او بارز بود و زندگی سرشار از محبتی داشت، ضمن آنکه شور و حال نوجوانانه و شناخت دقیقش از نسل نوجوان، به خلق آثاری چون «من ترانه ۱۵ سال دارم» و «فراری» برمبنای فیلمنامه های وی انجامید.
دبیر جشنواره فیلم کودک در ادامه به حضور پرانرژی زنده یاد پرتوی در سومین المپیاد فیلمسازی نوجوانان کشور در سال ۹۸ اشاره نمود و اظهار داشت: ایشان به جشنواره افتخار داد و به همراهی همسرشان خانم نسرین مرادی بعنوان منتور و مربی و با همان شور و حال نوجوانی در المپیاد حاضر شد و این شور در کلاس هایی که به همراه سایر هنرمندان با نوجوانان در این المپیاد داشت، به چشم آمد.
تابش اظهار داشت: ما شخصیت ارزشمندی را از دست دادیم که یکی از مهم ترین شاخصه هایش، نحوه ارتباط با فیلمسازان جوان و مشورت دادن به آنها بود و دیگر خاصیت مهم او، بازنویسی خیلی از فیلمنامه های موفق سینمای ایران به دست پرتوان او به شمار می رفت. او با شناخت و تلاشش در هر دو گونه سینمای فانتزی و واقع گرا، به صورتی خط واصل بین دو جهان خیال و واقع بود و این ریشه در اصالتی است که در وجود او بود و در آثارش نمود داشت.
در قسمتی از این مراسم مجازی، نسرین مرادی همسر زنده یاد پرتوی با اشاره به جایگاه این فیلمساز، از این گلایه نمود که او با دل پر درگذشت و به خاطر اکران نشدن آخرین فیلمش با عنوان «کامیون» مدت ها دوندگی کرد و دست آخر به نتیجه ای نرسید. او همین طور به تلاش بی وقفه پرتوی در عرصه فیلمنامه نویسی تا آخرین لحظه های حیات اشاره نمود.
او اهتمام می کرد به همه کمک کند
رسول صدرعاملی کارگردان سینمای ایران که بیشترین همکاری با با کامبوزیا پرتوی داشته است، در این مراسم با تسلیت به فرزندان و همسر و خانواده زنده یاد پرتوی و اهالی سینمای ایران، بیان کرد: هیچکدام از خانواده سینما نیست که کامبیز را نشناسد و جزئیات رفتار و کردار دوست داشتنی و دلبری های درخشانش در همه زمینه ها را ندیده باشد. او یک سینماگر تأثیرگذار بود و در این واقعیت، تردید نکنید. او فقط یک فیلم نامه نویس ساده یا یک فیلمساز نبود. بدون اغراق هر شب خانه او محل رفت و آمد فیلمسازان جوان بود. بچه هایی که از شهرستان ها فیلمنامه به دست نزد کامبیز می آمدند و از او مشورت می گرفتند. او اهتمام می کرد به همه کمک نماید. ما فیلم نامه نویس خوب کم نداریم اما تفاوت او با همه آنها این بود که کامبیز فقط برای خودش کار نمی کرد و خودش را نسبت به هر کسی که علاقمند جدی سینماست، مسئول می دانست و چیزی را دریغ نمی کرد. او یک شخصیت جامع داشت.
صدرعاملی همین طور به ذکر خاطراتی از همکاریهای مختلفش با این هنرمند فقید پرداخت.
نادر مقدس و جهانگیر کوثری از دیگر حاضران در این مراسم مجازی بودند. همین طور فرهاد توحیدی فیلم نامه نویس و از دوستان دیرین زنده یاد پرتوی از دوران دانشگاه، با ذکر خاطراتی از وی در مقاطع مختلف، او را یک هنرمند و فیلم نامه نویس یگانه قلمداد کرد که شهودی زیست و خیام وار زندگی کرد و هیچ وقت خودرا در غم فردا، محصور نکرد. مسعود کرامتی بازیگر، کارگردان و از دوستان قدیمی کامبوزیا پرتوی در این مراسم مجازی با ذکر خاطراتی از او و علاقه مندی اش به زندگی و سینما، درباره لزوم قدردانی بیشتر جایگاه هنرمندان برجسته ایرانی صحبت کرد و اظهار داشت: رفتن کامبیز دردهای مرا بیشتر کرد. او دوست من بود و دوستش می داشتم و از بابت رفتنش عمیقاً متأسفم اما درد عمیق تر من این است که او می توانست کارهای بیشتری بکند و بیشتر از این قدر ببیند.
بهمن فرمان آرا در پیامی صوتی به این مراسم مجازی ضمن برشمردن خاصیت های این فیلمساز فقید، او را یک آدم استثنایی دانست.
کاش با همان قلم روانت بنویسی که دنیا می توانست چگونه شود و نشد
در قسمتی از این مراسم، رخشان بنی اعتماد در یک پیام صوتی، دلنوشته ای را خطاب به پرتوی خواند و اظهار داشت: نمی دانم به غم از دست دادن عزیزانی مثل تو فکر بکنم یا به موهبت رها شدن تو از این دنیای عفونی؟ با شیوع ویروس کرونا غافل از ابعاد فاجعه فکر می کردم جهان پس از کرونا حداقل برای نسل های بعد، جهان بهتری خواهد شد. کرونا ماند ولی انسان دوپا درسی از این شرایط نگرفت. جنگ و کشتار بی رحمانه و ترورهای وقیحانه ادامه پیدا کرد. ما فقط نظاره گر ردشدن قافله عزیزانی مثل تو بودیم که از جلوی چشمان مان می گذرند و ما در انتظار رسیدن نوبت خودمان هستیم. کاش بنویسی… کاش با همان قلم روانت بنویسی که دنیا می توانست چگونه شود و نشد. یادت گرامی.
کامبیز قصه گو می شنوی؟
همچنین فرشته طائرپور در دلنوشته ای که به شکل پیام صوتی خطاب به این راوی سینمای کودکان و نوجوانان خواند، سوگوار درگذشت این سینماگر شد.
در این پیام صوتی طائرپور اظهار داشت: یا حفیظ و یا امین. کامبیز پرشروشور… کامبیز قصه گو می شنوی؟ صدای بچه ها را می گویم. بچه های روز گذشته، بچه های امروز. بچه های فردا و بچه های همیشه را. بچه های فیلم «ماهی»، «گلنار»، «گربه آوازه خوان»، «بازی بزرگان» و… چند روز است که در هوای بارانی نام تو را صدا می کنند و خاطراتشان با تو را مرور می کنند. کامبیز قصه گو می شنوی؟ صدای خنده ها و آواهای حیرت بچه ها را می گویم که در سالن های تاریک سینما، چشم به نور پرده بزرگ دوخته اند تا آقاخرسه و تپله تنبلی و خاله قورباغه را تماشا کنند که جان گرفته اند و آواز می خوانند و حتی بفهمی نفهمی گاهی هم دور از چشم سخت گیران عبوس می رقصند. می شنوی صدای بچه ای را که با سربلندی به پدرش می گوید: دیدی گفتم عروسک ها هم می توانند راه بروند و حرف بزنند؟ کامبیز چه خوب به کمک بچه ها آمدی تا به بزرگ ترهایشان بفهمانند که دنیایی مهربان تر و زیباتر از دنیایی که در آن به جان هم افتاده ایم هم هست. دنیایی که در آن خرس های بزرگ و نادان، سرانجام از بچه های کوچک و دانا شکست می خورند. کامبیز شوخ طبع و بذله گو می شنوی هق هق بچه ای را که ساعت ها در صفی ایستاده و بلیت های گیشه تمام شده؟ کامبیز می شنوی صدای بانوی میانسالی را که از خارج تلفن کرده و می گوید خوشحالم که قهرمان کودکی من گلناری بود که خمیر کلوچه هایش ترش می شد. گوش کن کامبیز. همه بچه هایی که باردیگر دست بزرگ ترهایشان را گرفته و به سینما آمده اند و دارند با عروسک های تو در سالن همخوانی می کنند و سالن از صدای آنها و بزرگ ترهایشان پر از غوغا و نشاط شده…
«گلنار» موجب شد رؤیای کودکی ما رنگی شود
غزل شاکری بازیگر سینما که در «گلنار» با کامبوزیا پرتوی سینما را شروع کرد، ضمن برشمردن خاطراتی از این فیلمساز اظهار داشت: ما بچه های زمان جنگ و روزهایی بودیم که رویاهایمان هم سیاه و سفید بود و کودکی شادی نداشتیم. «گلنار» موجب شد رؤیای کودکی ما رنگی شود.
پیشنهاد راه اندازی «مجمع گردآوری آثار پدیدآورندگان فرهنگ و سینما»
تورج اصلانی کارگردان و مدیر فیلمبرداری سینمای ایران از دیگر حاضران در این مراسم مجازی بود که به ذکر خاطرات و شاخصه هایی از کامبوزیا پرتوی در ساخت فیلم «کامیون»، انتخاب بازیگر و … در این فیلم پرداخت.
اصلانی اظهار داشت: او دوست داشت در کارگردانی سادگی را معیار قرار دهد و بیشتر می خواست از زبان سینما برای بیان قصه هایش بهره ببرد. تکنیک سینما را تا جایی دوست داشت که در خدمت احساس باشد و نه فراتر از آن. برای همین آثارش ماندگار است و در ذهن هم ما بعنوان مخاطب ثبت شده است. ساده برخورد کردن و در عین حال عمیق بودن، تلفیقی از شخصیت آقای پرتوی بود. ایشان به نظرم به شفافی یک کودک و به پختگی یک فیلسوف بود.
فریدون جیرانی: شاید ما در جهان سوم دنبال واژه هایی باشیم که از آنها معانی بیرون نیاید. نسل سوم فیلمسازی گرفتار همین محافظه کاری شدند و بنا بر این در کارهای فیلمسازان مشخصاً کامبوزیا پرتوی، نمی توان عقیده یا تفکر خاصی را دنبال کرد. تفکر او متأثر از شرایطی است که در آن زندگی کرده است اصلانی در بخش پایانی صحبت هایش پیشنهاد گردآوری آثار این فیلمساز را بیان کرد و اظهار داشت: خواهش می کنم از کانون کارگردانان و آقای تابش، به جهت اینکه پرتوی و پرتوی ها در سینمای ایران فراموش نشوند، تشکلی با عنوان مجمع گردآوری آثار پدیدآورندگان فرهنگ و سینما به وجود بیاید. هنرمندی مانند آقای پرتوی، قصه های بسیار زیادی دارد که لازم است گردآوری شود. آقای پرتوی آدم بخشنده ای بود و دوست داشت قصه بگوید و برایش مهم نبود که چه کسی آنرا می سازد. این حرکت روح او را شاد خواهدنمود.
دو فیلم پرتوی، مشخص ترین آثارش در بیان عقیده هستند
فریدون جیرانی کارگردان و فیلم نامه نویس سینمای ایران در قسمتی از این مراسم به صورت تلفنی روی خط آمد و در سخنانی ضمن تسلیت ضایعه درگذشت کامبوزیا پرتوی به سینمای ایران، کاوه و کسری پرتوی، نسرین مرادی و فرشته صدرعرفایی، اظهار داشت: این مراسم با تعبیر محسن امیریوسفی درباره کامبوزیا پرتوی با عنوان «روشنفکر آرام» شروع شد. من از همین نقطه شروع می کنم. شاید ما در جهان سوم دنبال واژه هایی باشیم که از آنها معانی بیرون نیاید. نسل سوم فیلمسازی گرفتار همین محافظه کاری شدند و بنا بر این در کارهای فیلمسازان مشخصاً کامبوزیا پرتوی، نمی توان عقیده یا تفکر خاصی را دنبال کرد. تفکر او متأثر از شرایطی است که در آن زندگی کرده است.
وی اضافه کرد: خانم طائرپور به کامبیز قصه گوی دنیای مهربانی ها اشاره نمود و این دنیا که وی در فیلم های کودکانه اختتام دهه شصت خود ترسیم کرد، محصول اختتام جنگ است و امید به اینکه ما تغییراتی در جامعه خواهیم داشت و به سمت آزادی های بیشتر حرکت می نماییم. وی در ادامه به سمت حرف های جدی تر در «بازی بزرگان» می رود در صورتیکه شرایط هم تغییر یافته است. در ادامه شرایط محدود بر کار او هم اثر می گذارد و وی در ادامه، چه زمانی می تواند خودش را مطرح کند؟ به عقیده من تنها دوره ای که کارگردان ها می توانند عقاید خودرا مطرح کنند و روشن تر و شفاف تر حرف بزنند، بین سالهای ۷۷ تا ۸۰ یعنی دوره اول اصلاحات است.
جیرانی افزود: در این دوره، دو فیلمنامه «دایره» و «قطعه ناتمام» از کامبوزیا پرتوی، به نظر من مشخص ترین فیلم های او به لحاظ بیان حرف و عقیده هستند. در ادامه باید دنبال وی در فیلم های آقای صدرعاملی، فیلم «خیابان های آرام»، فیلم «فراری» و … بگردی و این جستجو ادامه دارد و پایانی ندارد. آقای کرامتی حرف قشنگی زد و گفت اگر کامبوزیا پرتوی در جای دیگری متولد شده بود، هوش و ذکاوت او تبلور بیشتری پیدا می کرد و حتما یک رمان نویس یا یک قصه نویس می شد که این از تلخی روزگار ماست...
امیدوارم که فیلمنامه های ناتمام یا کارنشده آقای پرتوی به تصویر کشیده شود
فرشته صدرعرفایی در این مراسم مجازی با ابراز تأسف از اینکه در این شرایط نمی توانیم مراسمی درخور نام این فیلمساز برپا نماییم، این ضایعه را به جامعه سینمای ایران و همسر زنده یاد پرتوی (نسرین مرادی) تسلیت گفت و ضمن برشمردن خاصیت غیرقابل تغییر و کامل بودن فیلمنامه های این فیلمساز در فیلم های «دایره» و «کافه ترانزیت» که با بازی او ساخته شد، اظهار داشت: به ندرت پیش می آید فیلمنامه ای دست بازیگر باشد و نتوانی جمله ای از آنرا عوض نکنی و معمولاً نادرند فیلمنامه نویسانی که اینقدر ساختمان فیلمنامه آنها درست باشد که بازیگر نتواند پیشنهادی برای تغییر دیالوگ یا چیزی از آن ارائه بدهد.
وی اظهار داشت: من به بهترین شکل شاهد بودم وقتی کامبوزیا پرتوی فیلمنامه می نوشت، چگونه آنرا بازی می کرد. وقتی وی در اتاق کارش در خانه کار می کرد، من صدای ایشان را می شنیدم و می دیدم که چگونه تک تک نقش ها را بازی می کند. او دوست داشت چیزی را که می نویسد، برای دیگران بخواند و از دیگران نظر بگیرد.
صدرعرفایی اظهار داشت: امیدوارم که فیلمنامه های ناتمام یا کار نشده آقای پرتوی به تصویر کشیده شود و مطمئنم این چیزی است که او می خواست.
کاوه پرتوی و کسری پرتوی فرزندان این فیلمساز فقید نیز در این مراسم مجازی به وجوه دیگری از شخصیت اجتماعی، خانوادگی و سینمایی او اشاره کردند.


منبع:

1399/09/11
23:23:02
5.0 / 5
857
تگهای خبر: اثر , جشنواره , خانواده , سینما
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب
نظر شما در مورد این مطلب
نام:
ایمیل:
نظر:
سوال:
= ۲ بعلاوه ۳
تمام حقوق معنوی سایت بی بدیل طبق قوانین مالکیت معنوی محفوظ میباشد
درباره ما  پیشنهادات  تبادل لینک
سایت بی بدیل دات کام  ،