هنر ۱۴۰۰ در آینه مهر-۵؛ چهره های خبرساز موسیقی ۱۴۰۰ بی بدیل دات کام: برخی از هنرمندان و فعالان حوزه موسیقی در سال 1400 که همه کارهای فرهنگی هنری تحت تاثیر شیوع ویروس کرونا بود حضور بیشتر یا تاثیرگذارتری در فضای رسانه ای کشور داشتند. خبرگزاری مهر -گروه هنر-علیرضا سعیدی: گمان می کردیم که سال ۱۴۰۰، سال اختتام اتفاقات تلخ روزگار کرونائی باشد که از سال ۱۳۹۹ چتر شوم خودرا در تمام دنیا گسترانید و سایه سیاه و شوم خودرا سیاه تر و سیاه تر کرد. اما گویا گمان اشتباهی بود. گویا همچنان این جرثومه درد و مرض و مرگ هنوز قصدی برای خداحافظی ندارد و هر روز هم بر تنوع خود افزون می کند تا بفهماند «کرونا را هنوز شکست ندادیم».همه این احوالات را در نظر بگیرید و بعد تعمیمش دهید به روزگاری که همه ما آدم ها در انواع و اقسام خود مشغول گذران از بحرانی هستیم که زنده ماندن یا نماندمان با خداست. شرایطی اعجاب انگیز و کمتر تجربه شده در جهان هستی که همه آنها را گاه و بیگاه در فیلم ها و سریال های آخرالزمانی می دیدیم و بعد هراسی که بعد از تماشای این آثار به سراغمان می آمد بازمی گشتیم به دنیایی که دوست داشتیم. اما همه چیز از قاب سینما و تخیل بیرون رفت و شد همینی که هست. همه چیز ماند در یک چارچوب ثابت که زمان بااینکه در آن عبور می کند، اما هنوز از آنچه یک ویروس نحس ساخته و پرداخته بیرون نرفته ایم. در این وسط هم کار درست و حسابی نمی توان کرد؛ پس می ماند کوشش برای بقا و در بهترین شرایط ممکن ایجاد امیدواری به آدم های دیگر.و چه خوب که در این شرایط سخت و دشوار هستند آدم هایی در این دنیای خاکی که با وجود تمام اتفاقات و حوادث تلخ ناشی از کرونا و جنگ های گوناگون تلاش می کنند تا بواسطه زبان هنر و کمی جزئی تر زبان موسیقی دنیای دهشتناک این روزهای ما را کمی، فقط کمی زیباتر کنند. گرچه در این راه هم اما و اگرها و حتی خطاهایی هم وجود دارد، ولی هرچه هست تلاشی است برای بقای انسان در زمینی که زخم هایش هر روز عمیق تر می شود. تلاشی که در همین ایران عزیزمان هم بواسطه حضور هنرمندان در هر بخشی توانست جلوه های متفاوتی از کارهای فرهنگی هنری کشورمان را به مخاطبان نمایش دهد. جلوه هایی که در موسیقی هم متبلور شد و سبب ظهور و بروز تولیداتی شد که تعدادی از آنها با استقبال مخاطب و برخی هم با شرایط دیگری مواجه گردید.در این چارچوب هنرمندان مختلفی بودند که با تعدادی از فعالیت ها و تولیداتی که انجام دادند تلاش مضاعفی به خرج دادند تا آنچه پیش روی مخاطبان در زمینه موسیقی کشورمان قرار داده می شود، جلوه متفاوت تری در وضعیت کرونائی داشته باشد. شرایطی که از دیدگاه هر مخاطب و موسیقی شناسی می تواند دربرگیرنده مؤلفه های متفاوت با سلیقه های متفاوت باشد. چارچوبی که گروه هنر خبرگزاری مهر را بر آن داشت که با نگاهی رسانه ای به معرفی پنج چهره خبرساز موسیقی ایران در سال ۱۴۰۰ اشاره ای داشته باشد. شرایطی که مبتنی بر تعدادی از احوالات و کارهای مؤثر این هنرمندان در عرصه موسیقی و البته خبرسازی آنها در زمینه های مختلف است.آنچه می خوانید مروری بر اخبار در رابطه با پنج هنرمند حوزه موسیقی است که می توانند بعنوان چهره های خبرساز این حوزه در سال ۱۴۰۰ معرفی شوند.علی رهبری؛ نگاهم نکنید اما من به کارم ادامه می دهماگر بخواهیم به چند هنرمند خبرساز سالهای اخیر موسیقی ایران که همیشه اظهارات و اقداماتشان در رأس اخبار موسیقی رسانه ها قرار دارد، اشاره داشته باشیم بطور قطع علی رهبری موزیسین و رهبر ارکستر کشورمان یکی از این هنرمندان است. آهنگسازی که هم طی زمان حضورش در ارکسترهای دولتی و هم در خارج از آن همیشه با زبان تند و تیزش انتقاداتی را مطرح می کرد که در خیلی از موارد هم این انتقاد کار دستش می داد و سبب اگر بخواهیم به چند هنرمند خبرساز سالهای اخیر موسیقی ایران که همیشه اظهارات و اقداماتشان در رأس اخبار موسیقی رسانه ها قرار دارد، اشاره داشته باشیم بطور قطع علی رهبری موزیسین و رهبر ارکستر کشورمان یکی از این هنرمندان است. آهنگسازی که هم طی زمان حضورش در ارکسترهای دولتی و هم در خارج از آن همیشه با زبان تند و تیزش انتقاداتی را مطرح می کرد که در خیلی از موارد هم این انتقاد کار دستش می داد ایجاد شرایطی می شد که وی عطای کار به لقایش ببخشد. کما این که در دو دوره حضورش در ارکسترهای دولتی نیز چنین فرآیندی صورت گرفت و باوجود توانایی ها و نبوغ ذاتی این هنرمند که در عرصه رهبری ارکستر دارا بود، شرایطی به وجود آمد که علی رهبری نتواند با مدیران بنیاد رودکی در یک مسیر حرکت نماید و در نهایت هم به همکاری خود در این چارچوب تمام کرد.اگرچه این اختتام ماجرا نبود، چونکه بعد از خروج او از بدنه ارکسترها و حضور باردیگر اش در اروپا خصوصاً کشور اتریش، انتقاداتش از شرایط حاکم بر مدیریت موسیقی کشورمان خصوصاً در خانه موسیقی و ارکسترهای دولتی تمام نمی شد و این علی رهبری بود که گاه و بیگاه در مصاحبه با رسانه های مختلف در تندترین شرایط ممکن انتقاد می کرد. انتقاداتی که همچنان موجب دور ماندن این رهبر توانای ارکستر از حضور در مجموعه های دولتی شده است.علی رهبری اما در سال ۱۴۰۰ بااینکه از دریچه نگاه مدیران و مجموعه های دولتی دیده نمی شد، اما در اروپا ساکت ننشست و به کارهای خود در زمینه های مختلف موسیقی ادامه داد. پروژه هایی که اتفاقاً دربرگیرنده نکات جالب توجهی از همکاری یک هنرمند ایرانی با هنرمندان دیگر کشورها بود و توانست شرایط مؤثری از حضور یک موزیسین توانمند در عرصه های مختلف موسیقی جلوه گر کند. چارچوبی که بطور قطع می تواند از علی رهبری به علت ارتباط خوبی که با رسانه ها دارد از او بعنوان یکی از چهره های خبرساز موسیقی معرفی نماید.ساخت پروژه «بلبل های پارسی» با همراهی محمد سعیدی و علی سعیدی برادران دوقلوی خواننده اصفهانی، اجرای پروژه «مادرم ایران» به مناسبت جشن پنجاهمین سال ایجاد روابط دیپلماتیک ایران و چین در مرکز ملی هنرهای نمایشی پکن، ساخت «دیوان شرق و غرب» ولفگانگ گوته شاعر به پیشنهاد کمپانی انتشارات موسیقی آلمانی ناکسوس با صدای چند خواننده بین المللی، گروه کر و ارکستر سمفونیک، رهبری ارکستر برخی از کنسرتهای ارکستر دولتی ازمیر در روزهای کرونا، برگزاری چندین مستر کلاس رهبری ارکستر در چند کشور اروپایی، انتشار آلبوم «پوئم سمفونیک هایی از ایران» با اجرای آثاری برخی از آهنگسازان شناخته شده موسیقی کشورمان همچون احمد پژمان، امین الله حسین، حسین دهلوی، هوشنگ استوار، محمدتقی مسعودیه، اجرای پروژه «چنین گفت زرتشت» در زاگرب همراه با ارکستر و گروه کر فیلهارمونیک زاگرب به خوانندگی رضا فکری در سی امین سالگرد شروع روابط دیپلماتیک ایران و کرواسی همچون کارهایی بود که علی رهبری در سال ۱۴۰۰ به آن مشغول بود.علیرضا قربانی؛ مردی برای تمامی فصول که همچنان خوب استماندگاری یک خواننده در پروسه تولید، بازاریابی و اساساً نظام اقتصادی موسیقی ایران در برگیرنده مؤلفه های فراوانی است که طی سالهای اخیر در کمتر هنرمند و خواننده ای مشاهده شده است. چونکه فعالیت در وضعیت فعلی مارکتینگ موسیقی ایرانی که در بدترین شرایط ممکن سالهای اخیر قرار دارد، به قدری دشوار و سخت شده که اگر توانمندترین و متخصص ترین خوانندگان بدون برنامه ریزی و پلان مشخصی در این پروسه حضور داشته باشند، بطور قطع با مشکلات و مصائبی در زمینه مخاطب مواجه می شوند که اصلاً نمی تواند برای آنها دورنمای درستی را در عرصه کارهای حرفه ای شأن ترسیم کند.علیرضا قربانی درحال حاضر ترجیح داده در نظام پراشتباه مارکتینگ موسیقی خصوصاً «موسیقی ایرانی» عمده تمرکز را در اجراهای بین المللی قرار دهد. مسیری مهندسی شده که گویا درحال حاضر بهتر از فعالیت در فرآیندی است که ساختار کلی آن موسیقی پاپ را بیشتر از هر گونه دیگری ترجیح می دهد چه بسا در همین مسیری که به آن اشاره شد، بودند خوانندگان و هنرمندانی که در بهترین شرایط فنی و تخصصی قرار داشتند اما به علت فقدان آگاهی لازم برای نحوه حضور در رسانه ها و مارکتینگ موسیقی در وضعیت مهجور و شکننده ای قرار گرفتند که حتی محبوبیت قبلی شأن را هم کاهش داده و شاهد ریزش مخاطبانشان شدند. فرآیندی کاملاً محسوس که طی این سال ها فقط از عهده چند هنرمند قلیل بر آمده و تبدیل به موضوع اجتناب ناپذیری شده که می تواند مورد توجه تهیه کنندگان و صاحبان آثار موسیقایی نیز قرار گیرد.یکی از هنرمندانی که علاوه بر توانمندی های منحصربه فردش در عرصه موسیقی خصوصاً خوانندگی توانسته طی سالهای اخیر در چارچوبی نظام مند و حساب شده هم شاهد رشد استاندارد مخاطبانش و هم ثبات و پایداری آنها در پروسه شنیدن آثارش باشد، علیرضا قربانی است. هنرمندی تأثیر گذار و تقریباً بین المللی که طی ایام کرونائی عمده اجراهای زنده و کنسرت هایش را معطوف به برگزاری کنسرت ها و اجراهای خارج از کشور کرده و ترجیح داده در نظام پراشتباه مارکتینگ موسیقی خصوصاً «موسیقی ایرانی» عمده تمرکز را در اجراهای بین المللی قرار دهد. مسیری مهندسی شده که گویا درحال حاضر بهتر از فعالیت در فرآیندی است که ساختار کلی آن موسیقی پاپ را بیشتر از هر گونه دیگری ترجیح می دهد. چارچوبی که گواه ادعایی که عنوان شد تعداد قلیل کنسرتی است که در این ژانر و در همان ایام محدود باز شدن سالن های کنسرت طی روزهای کرونائی مشاهده شده و سبب به صدا درآمدن زنگ خطری شد که همه اهالی موسیقی به آن واقف هستند.اتفاقاً در این شرایط بود که علیرضا قربانی در همان روزهای ابتدایی سال تصمیم گرفت بعد از همکاری با یک گروه فلسطینی برای ساخت چند اثر موسیقایی همچون پروژه «عروج» در سال ۱۳۹۹ کنسرت آنلاینی را از محل برج آزادی تهران در فروردین ماه سال ۱۴۰۰ برگزار کند. کنسرتی که به صورتی نخستین کنسرت موسیقی سال ۱۴۰۰ لقب گرفت و سبب استقبال مخاطبان هم مواجه گردید. اجرائی که جزو معدود کنسرتهای برگزار شده موسیقی در محوطه یکی از مهم ترین میادین کشور بود و شرایط خاصی را برای این خواننده با اجرای قطعات محبوب پروژه «با من بخوان» با همراهی حسام ناصری و سایر نوازندگان مطرح کشورمان رقم زد که از وی در همان اوایل چهره خبرسازی ساخت.اجرای پروژه «راز آواز» با همراهی حسام ناصری، برگزاری چند کنسرت با عالیم قاسم اف خواننده شهیر آذربایجانی در کشور آذربایجان و اکسپوی دوبی، برگزاری پروژه «با من بخوان» در کشورهای سوئیس و آلمان، حضور در تیتراژ موسیقی فیلم «درخت گردو» به کارگردانی محمد حسین مهدویان و حضور در چندین پروژه دیگر همچون کارهای موسیقایی علیرضا قربانی در سال ۱۴۰۰ بود که هرکدام با استقبال خوب مخاطبان مواجه گردید.علی قمصری؛ اجرای پروژه «تار ایرانی» با تمام اما و اگرهایکی از پروژه های موسیقایی که بواسطه ایام کرونا توانست در رسانه ها و بیشتر فضای مجازی مورد توجه قرار گیرد، پروژه «تار ایرانی» به همت و ایده علی قمصری نوازنده و آهنگساز جوان موسیقی ایرانی بود که می تواند او را در ردیف چهره های خبرساز موسیقی ایران در سال ۱۴۰۰ معرفی نماید.این هنرمند همچون نوازندگانی است که در سالهای اخیر دوران پر افت و خیزی در زمینه کارهای موسیقایی اش سپری کرده و الان به مرحله ای بلوغ و تفکری رسیده که بدون تردید می توان او را در زمره معروف ترین و شناخته شده ترین هنرمندانی قرار داد که بواسطه تعدادی از اظهارات جسورانه اش در رسانه ها و دیدگاه هایی که در زمینه موسیقی ایرانی دارد، خودرا بعنوان یک هنرمند صاحب سبک معرفی کرده است. یکی از پروژه های موسیقایی که بواسطه ایام کرونا توانست در رسانه ها و بیشتر فضای مجازی مورد توجه قرار گیرد، پروژه «تار ایرانی» به همت و ایده علی قمصری نوازنده و آهنگساز جوان موسیقی ایرانی بود که می تواند او را در ردیف چهره های خبرساز موسیقی ایران در سال ۱۴۰۰ معرفی نماید هنرمندی که در کارنامه کارهای موسیقایی همکاری با خوانندگان شناخته شده ای چون علیرضا قربانی، همایون شجریان، محمد معتمدی، وحید تاج و دیگر هنرمندان شناخته شده موسیقی ایرانی در زمینه نوازندگی و خوانندگی به چشم می خورد و نمی توان از نام و کارهایش به آسانی عبور کرد.قمصری که به نظر می رسد عاشق پروژه های متفاوت و کمتر تجربه شده در زمینه موسیقی است، فروردین ماه سال ۱۴۰۰ بود که ابتدا آلبوم «همزاد دل» را به خوانندگی پویان کاظمیان منتشر نمود. او بعد از انتشار این آلبوم بود که تصمیم گرفت با نگاه جدی تر به پروژه «تار ایرانی» با همراهی هنرمندان هر اقلیم از کشورمان با اجرای آثاری تلفیقی موسیقی ایرانی با موسیقی نواحی در مجموعه های فرهنگی تاریخی هر شهر بپردازد که حاصل آن توانست سروصدای زیادی در فضای مجازی به راه بیندازد. پروژه ای که در بعضی از شهرها نیز با مشکلاتی مواجه گردید اما گویا ماجرا به شکلی بود که علی قمصری می بایست این پروژه را به سرانجام برساند. شرایطی که تعدادی از اتفاقات پیرامون پروژه در رسانه ها به شکل پررنگ تری عنوان شد اما هرچه بود از پروژه «تار ایرانی» و مهم تر علی قمصری بعنوان یک چهره خبرساز سال ۱۴۰۰ معرفی نمود.قمصری در قالب پروژه «تار ایرانی» بود که سال ۱۴۰۰ در شهرهای مختلفی مانند قزوین، تهران، شیراز، تبریز، اردبیل، کردستان، کرمانشاه، ایلام، خرم آباد، بروجرد، سنندج، صحنه، کنگاور، قوچان، گرگان، خوزستان، تربت جام، شهرکرد، مشهد، نیشابور، توس، بجنورد، مهاباد، زابل، سیستان، چابهار، بیرجند، سبزوار، تالش، گنبد کاووس، زنجان، کاشمر، شوشتر، بندرعباس، قم، مشهد، جلفا، قشم، کرمان، رفسنجان، بم، بابل، یزد، میبد و رشت به اجرای برنامه پرداخت.او درباره پروژه «تار ایرانی» اظهار داشته بود: تصمیم داریم با این پروژه دارد سفری به دور ایران داشته باشم؛ پروژه ای که با محوریت تارنوازی طراحی شده است. من در این سفرها به استانهای مختلف کشورمان می روم تا در هر استان در یکی از مکان های تاریخی آن استان به تارنوازی بپردازم. پروژه «تار ایرانی» ایده ای مستقل از طرف موزیسینی مستقل است که هیچ نهاد یا ارگانِ دولتی از آن حمایت نمی کند.حمیدرضا نوربخش؛ اندر احوالات خواننده ای که این سال ها فقط مدیر استسال ۱۴۰۰ سال کم فروغی برای ظهور و بروز چهره های خبرساز بواسطه ماجرای کرونا بود، اما در این مجال آدم هایی بودند و هستند که بواسطه مقام حقوقی و حقیقی شأن همیشه در معرض انتقاد و تشویق و توجه رسانه هایی هستند که کارهای موسیقی کشور را رصد می کنند. آدم هایی که چه در معرض دید باشند و چه نباشند، اما نوع عملکرد و نفوذشان به حدی بوده که حتی اگر در برخورد با تندترین انتقادات هم باشند، اما چهره های خبرسازی می شوند که نمی توان به آسانی از نامشان عبور کرد.خبرسازی آقای نوربخش از آنجا شروع می شود که وی در این چند ساله بعنوان مدیر عامل خانه موسیقی نقش غیرقابل انکاری در زمینه های صنفی و حتی دیگر حوزه های مدیریتی موسیقی کشور داشته و از او همیشه بعنوان یکی از مردان حاضر در اتاق دربسته تصمیم گیری یاد می کنند یکی از این چهره های خبرساز که طی سالهای اخیر هم درباره نحوه عملکرد او صحبت های زیادی مطرح می شود، هنرمندی به نام حمیدرضا نوربخش است که در این سال ها بعنوان مدیرعامل خانه موسیقی همیشه مورد توجه خبرگزاری ها و مطبوعات است. هنرمندی که آوازه شهرت او آن هنگام که بعنوان یکی از شاگردان ممتاز و البته نزدیکان محمدرضا شجریان خواننده فقید موسیقی ایران عنوان شد و بعدها به جایی هدایت شد که توانست جایگاه باثباتی در زمینه های مختلف مدیریتی و تصمیم گیری حوزه موسیقی پدید آورد.خواننده ای توانمند که علاوه بر تلمذ در حضور استادی چون محمدرضا شجریان، شاگردان زیادی را در عرصه خوانندگی تربیت کرده و توانسته از خود هنرمندی دارای جایگاه در زمینه موسیقی ایرانی معرفی نماید. اما خبرسازی آقای نوربخش از آنجا شروع می شود که وی در این چند ساله بعنوان مدیر عامل خانه موسیقی نقش غیرقابل انکاری در زمینه های صنفی و حتی دیگر حوزه های مدیریتی موسیقی کشور داشته و از او همیشه بعنوان یکی از مردان حاضر در اتاق دربسته تصمیم گیری یاد می کنند. هنرمندی که می توان او را یکی از جعبه سیاه های موسیقی کشورمان دانست که در هر دوره ای به فراخور تغییر دولت ها همچنان از او بعنوان یکی از مردان اول تصمیم گیری ها یاد می کنند. چه آن زمان که با مرحوم مرادخانی (معاون اسبق امور هنری وزیر ارشاد) رفاقت گرمابه و گلستانی داشت و چه طی این دوران که در بیشتر تصمیم گیری های مدیریت در مجموعه دفتر موسیقی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و بعضاً جابه جایی مدیران یکی از عناصر مهم مشورتی است که از او برای خیلی از تصمیم گیری ها مشورت می گیرند.این خبرسازی نوربخش در سال ۱۴۰۰ اما از جایی آغاز می شود که پس از حاشیه های مختلفی که درباره مدیریت وی در خانه موسیقی طی دوره های قبلی مطرح شده بود و این هنرمند نیز بصورت رسمی از کناره گیری و عدم تمایل خود برای حضور در دوره مدیریت جدید مدیرعاملی خانه موسیقی صحبت کرده بود، اما او همچنان گزینه اول هیأت مدیره جدید خانه موسیقی برای احراز پست مدیرعامل شد و در نهایت بیست و نهم آذر ماه سال ۱۴۰۰ بود که وی بار دیگر بعنوان مدیر عامل خانه موسیقی برگزیده شد. انتخابی که پیش از آن از طرف تعدادی از کاندیداها مورد انتقاد و واکاوی زیادی قرار گرفته بود و فضایی را فراهم نمود که این دفعه شاهد حضور گزینه جدیدی برای پست مدیرعاملی خانه موسیقی باشیم. اما گویا نفوذ و توانمندی های اجتناب ناپذیر نوربخش با تمام انتقادهایی که به او وارد است به دیگران چربید و بار دیگر او را در مسند جایگاهی قرار داد که می تواند در ابعاد مختلفی بررسی شود.حمید هیراد؛ خواستن توانستن است حتی در بدترین اوضاعاواخر اسفند ماه سال ۱۳۹۸ بود که خبر بیماری حمید هیراد بعنوان یکی از خوانندگان پرطرفدار و خوش اخلاق موسیقی پاپ ایران طی سالهای اخیر که با تعدادی از حاشیه ها هم رو به رو بوده موجب نگرانی و آزردگی خاطر هواداران این خواننده شد. شرایطی که او را مجاب کرد تا با حضور در برنامه نوروزی «بهار جان» که مجری آن محمد علیزاده خواننده موسیقی پاپ ایران بود، درباره بیماری اش با مردم حرف بزند.ماجرای خواستن توانستن حمید هیراد به قدری دربرگیرنده اتفاقات خوبی برای این خواننده بود که در بهمن ماه سال جاری هم کنسرت دیگری را در سالن میلاد نمایشگاه بین المللی برگزار کرد و نشان داد که خبرسازی در موسیقی ایران می تواند دربرگیرنده وجوه مثبت کارهای یک هنرمند باشد محمد علیزاده در این برنامه خطاب به حمید هیراد اظهار داشت: در دو سال قبل برخی ها تهمت های بسیاری به تو زدند و به تو تاختند و اتفاق های بدی برائت رقم خورد. دلم از این ماجراها به درد آمد. من خودم را جای تو گذاشتم و بسیار غمگین شدم. از روز گذشته خبری آمد که تو درگیر بیماریِ سرطان هستی. می خواهم امشب برای مردمی که عاشقانه دوستت دارند صحبت کنی و ماجرا را برایمان شرح دهی.هیراد هم در پاسخ به علیزاده اظهار نمود: ما هر چه که تا الان به دست آوردیم از وجود مردم است. اگر نگاه خدا و مردم به ما نباشد، حمید هیراد ی وجود ندارد. تا آن زمان که هستم عاشقانه و بدون ریا برای مردم می خوانم. قطعه «شوخیه مگه» هم از جایی آمد که هیچ ریایی در آن نبود و روی تخت بیمارستان آنرا ساختم. آرزوی هر خواننده ای است که اثرش به دل مردم بنشیند. وقتی دیدم مردم قطعه «شوخیه مگه» را دوست داشتند، خیلی احساساتی شدم و ساعت ها برایش اشک ریختم. البته در همان زمان به من گفتند که سرطان خون دارم و فقط یک ماه دیگر زنده هستم. بعد از آن و در مدتی حدود پنج یا شش ماه فهمیدم که چقدر زندگی فانی است.بروز چنین شرایطی بود که طبیعتاً مسیر کاری حمید هیراد را می توانست گرفتار تغییرات زیادی کند. شرایطی که می تواند سبب خانه نشینی اجتناب ناپذیر خواننده ای باشد که از این پس باید با مراقبت کامل از خود مشغول مبارزه و پیروزی بر بیماری باشد که مواجهه با آن دربرگیرنده شرایط خاصی است. اما گویا اختتام قصه نبود و این حمید هیراد بود که ترجیح داد فعالیت مستمر در موسیقی را با خانه نشینی عوض کند و به قول این عبارت کلیشه ای اما جذاب «او واقعاً فعل خواستن را صرف کرد» و از آن پس بود که با روحیه ای مثال زدنی به کار خود در موسیقی ادامه داد و تا کنون نیز در شرایطی ایده آل و مراقبت کامل که با نظارت تیم پزشکی اش صورت می گیرد، دست به خلق آثاری زده که توانسته با استقبال مخاطبان هم مواجه شود.او حتی امسال به کرونا مبتلا شد اما با شرایط خاصی که برای خود برنامه ریزی کرده به این بیماری نیز فائق آمد و فصل تازه ای از کارهای موسیقایی اش را شروع کرد. یک روحیه جنگنده که گویی اراده ای پولادین شرایطی را برای او ایجاد کرد که در مبارزه ای سخت بر بیماری پیروز شود که مواجهه با آن کار سختی است.هیراد بعد از عبور از این شرایط سخت بود که از پاییز سال ۱۴۰۰ بااینکه در ایران کنسرت چندانی برگزار نمی شد اما با حضور در فستیوال «سامر فست» در کشور تاجیکستان مجموعه کنسرت هایی را برای مخاطبان اجرا کرد. این در شرایطی است که ماجرای خواستن توانستن حمید هیراد به قدری دربرگیرنده اتفاقات خوبی برای این خواننده بود که در بهمن ماه سال جاری هم کنسرت دیگری را در سالن میلاد نمایشگاه بین المللی برگزار کرد و نشان داد که خبرسازی در موسیقی ایران می تواند دربرگیرنده وجوه مثبت کارهای یک هنرمند باشد. منبع: bibadil.com 1401/01/06 14:52:24 5.0 / 5 510 تگهای خبر: اثر , استاندارد , برنامه , خواننده این مطلب را می پسندید؟ (1) (0) تازه ترین مطالب مرتبط سینماهای سراسر کشور از عصر جمعه تعطیلست مروری بر آثار ایرانی در بینال ونیز ماجرای فرش های دارالمساکین رشت اختلافی که بعد از سال ها فیتیله اش روشن شد! نظرات بینندگان در مورد این مطلب نظر شما در مورد این مطلب نام: ایمیل: نظر: سوال: = ۲ بعلاوه ۲