رئیس فرهنگستان زبان و ادبیات فارسی: دغدغه مولانا، هدایت انسان برای واصل شدن به حقیقت متعالی است به گزارش بی بدیل دات کام، اصفهان رئیس فرهنگستان زبان و ادبیات فارسی اظهار داشت: از منظر مولانا، عشق است که سبب می شود انسان به سمت آن حقیقت متعالی سوق و برتری و ارتقا پیدا کند و به آن نزدیک شود. غلامعلی حداد عادل در پیام تصویری به چهارمین همایش بین المللی مولوی پژوهی که امروز، ۲۳ مهرماه در دانشگاه اصفهان برگزار شد، اظهار نمود: همایش مولوی پژوهی با همایش های معمول از جهات مختلف متفاوت است؛ اول این که نزدیک به دو ماه ادامه دارد و بیشتر از ۴۰ دانشگاه و مؤسسه پژوهشی در داخل و خارج از ایران هم در این دو ماه در برگزاری آن سهیم هستند. وی با بیان آثار و اندیشه مولانا از دو جنبه قابل تحقیق و بررسی است، اضافه کرد: اول از جنبه زبانی، ادبی و روش بیان، یعنی این که تعداد آثار او چقدر است و یا ارتباط و نسبت مولانا با منابع اسلامی همچون قرآن کریم و احادیث خاندان و همینطور مسائل اجتماعی چگونه و در چه سطحی است. جنبه زبانی و ادبی می تواند فرصتی برای تحقیق بیشتر باشد. البته این جنبه ها حکم ظرفی را دارد که مولانا قصد تولید و ساختن آنها را داشته تا مظروفی در این ظرف جای دهد و آن مظروف، پیام و مقصود مولاناست. رئیس فرهنگستان زبان و ادب فارسی بیان نمود: مولانا گمشده و انگیزه نیرومندی داشته که سبب شده او سالیان سال در این راه رنج ببرد و تلاش کند و برای ۲۶۰ داستان در مثنوی تعبیر و تفسیر عرفانی عرضه نماید و آنها را به نظم درآورد. وی افزود: مقصود و هدف مولانا این بوده است که انسان زندگی خویش را به فاصله تولد تا مرگ در این دنیای مادی منحصر نداند و تصور نکند آن چه قابل درک و فهم است، صرفا همین ادراکات حسی است که در خوردن، خوابیدن، نوشیدن و... حاصل می شود. حداد عادل افزود: مولانا در مثنوی و در دیوان شمس می خواهد به ما بگوید که همیشه سرمان رو به پایین نباشد، بلکه بالا را هم نگاه نماییم و بدانیم که عالم هستی تک ساحتی نیست. مولانا می گوید هستی عوالمی برتر از این ساحت مادی و طبیعی دارد و از این منظر می خواهد توجه ما را به آن عوالم جلب و در عین حال کمک نماید حقیقت متعالی را که به ساحت برتر هستی متعلق می باشد، در همین عالم طبیعت هم ببینیم. وی خاطرنشان کرد: از نظر مولانا، این حقیقت متعالی با انسان پیوند ازلی و ابدی دارد؛ ما مثل قطره های جداشده از دریا هستیم که به صورت ابر درآمده ایم، فرود آمده ایم و باردیگر به شکل جویبار به سمت دریا روانه شده ایم. بنابراین می گوید: «هر کسی کاو دور ماند از اصل خویش/ باز جوید روزگار وصل خویش» و یا «ما ز دریاییم و دریا می رویم/ ما ز بالاییم و بالا می رویم». رئیس فرهنگستان زبان و ادب فارسی بیان نمود: از منظر مولانا، عشق است که سبب می شود انسان به سمت آن حقیقت متعالی سوق و برتری و ارتقا پیدا کند و به آن حقیقت متعالی نزدیک شود. عشق، موتور محرک و پیشران انسان در حرکت طولی به سمت حقیقت متعالی به حساب می آید و سراسر دیوان شمس و مثنوی هم بیان عشق و شیرین کاری ها و معجزات آن خودنمایی می کند. وی اظهار داشت: چیزی که در نهاد انسان قرار دارد و قطب نمای وی در این سیر طولی به حساب می آید، دل است که در واقع جای خداست. دل، دریچه ای به سمت عالم بالا و روزنی است که خانه از آن روشن می شود. حداد عادل اظهار نمود: مولانا جمال و زیبایی و نظم و قانونمندی حاکم بر طبیعت را که پرتوی از حسن ازلی در عالم است، آینه هایی می بیند که انسان با نگاه در آنها می تواند خداوند را ببیند. مولانا می خواهد در ورای غوغای تغیر و دگرگونی عالم طبیعت، حسن زیبایی و ثبات عالم ماورای طبیعت را به ما نشان دهد. وی اظهار نمود: آن هایی که با مولانا انس داشته باشند، به خوبی می دانند او از دنیایی صحبت می کند که به کلی با دنیای مادی و تک ساحتی متفاوت می باشد. مولانا چشم ها، دل ها و دست های ما را به سمت افق روشن و متفاوتی سوق می دهد. به قول فلاسفه علم؛ مولانا، پارادایم و ابرانگاره دیگری دارد؛ این ابرانگاره که عشق به خدا و حرکت به سمت اوست و در فطرت همه انسان ها است، در دنیای مادی امروز به حاشیه رانده و گم شده است. منبع: bibadil.com 1402/07/24 07:57:38 5.0 / 5 294 تگهای خبر: داستان , زیبایی این مطلب را می پسندید؟ (1) (0) تازه ترین مطالب مرتبط رقابت لوتریا در آلمان و اسپانیا اعلام لیست فیلمهای جشنواره کن ۲۰۲۴ دنی ویلنوو تلماسه 3 را می سازد فیلم بعدی آرونوفسکی ارائه شد نظرات بینندگان در مورد این مطلب نظر شما در مورد این مطلب نام: ایمیل: نظر: سوال: = ۱ بعلاوه ۵