به گزارش بی بدیل دات كام به نقل از ورایتی، دوره سی ام جشنواره فیلم مستند آمستردام برندگان خویش را معرفی نمود.
در دنیایی كه با اختلافات سیاسی و اختلافات قطبی تفكیك می گردد دیگر نمی توان انتظار داشت جشنواره ای كه به ارائه مستندهایی با سوژه های جهانی اختصاص یافته كاری به كار این چیزها نداشته باشد به همین ترتیب جشنواره مستند آمسترادم ۲۰۱۷ دوره ای اثرگذار را تجربه نمود و مسایل مفرح كمتر از همیشه در دستور كار این جشنواره قرار داشت و تراژدی در همه بخش های آن مشهود بود.
این رویكرد در مراسم اهدای جوایز هم خویش را به رخ كشید و خیلی از برندگان، فیلم هایی بودند كه به اختلافات سیاسی در دنیایی مبهم و خسته از نبرد، توجه كرده بودند.
از همین رو جایزه اول به كارگردان صربستانی اهدا شد و میلا توراجیلیك كارگردان صرب برای «آن سوی دیگر هر چیز» موفق به كسب جایزه بهترین مستند بلند این جشنواره شد. این جایزه به فیلمی تعلق گرفت كه اولین بار در ماه سپتامبر در تورنتو معرفی شده بود. این فیلم بازتاب متفكرانه بر میراث هنوز حل نشده باقی مانده از جنگ داخلی صربستان است.
فیلم توراجیلیك كه دومین تجربه فیلمسازی اوست، با سفری در سینمای كمونیستی به خانه های دولتی ساز كارگری پرداخت كه مادر كاریزماتیك فیلمساز در این خانه ها از دو زاویه؛ یكی به عنوان یك مبارز آزادی و دیگری به عنوان یك خائن از جانب مردم قضاوت می شد. این فیلم به طور مساوی به بازتابی از گذشته و نبود اطمینان برای آینده تمركز داشت.
جایزه ویژه هیات داوران هم به فیلمی ساخته هوجیر هیروری و شینوار كمال از سوئد رسید كه با عنوان «خنثی كننده مین» در جشنواره حضور داشت. این فیلم چهره یك سرباز عراقی را كه به متخصصی برای خنثی كردن مین های زمینی برای پیشمرگه های كرد بدل شده است، ارائه كرد.
امسال فیلم هایی درباره دنیای عرب در مركز این جشنواره جای داشت و بنابراین فیلم هایی چون «بازگشت به خانه ها» ساخته تلال دركی فیلمساز سوری و «امل» فیلمی درباره دختری در انقلاب ۲۰۱۱ مصر از فیلم های مطرح آن بودند.
بحران سوریه در فیلم لئونارد ریتل هلمریخ فیلمساز هلندی هم كه با عنوان «فصل طولانی» ارائه شده بود تسری یافته بود كه در بخش رقابتی مستند هلندی موفق به كسب جایزه اصلی شد. این فیلم درباره پناهنده ای سوری در كمپی در مرز لبنان است.
سایمون لرنگ ویلموت كارگردان دانماركی هم موفق به كسب جایزه بهترین مستند اول برای فیلم «پارس سگ ها در دوردست» شد كه درباره جنگ اوكراین در جبهه شرقی بود و از زاویه دید یك بچه یتیم ۱۰ ساله تصویر می شد. این فیلم در عین حال از دیدی طنزآلود هم بهره گرفته بود.
در عین حال جایزه ویژه هیات داوران به فیلمی از لِوا اوزالینا از لتونی با عنوان «حل كردن مادرم» تعلق گرفت. فیلمی انتقادی درباره برنامه نویس كامپیوتری كه مطالعه ای خانوادگی را تصویر می كند.
در همین حال فضاهای غیرسیاسی هم در جشنواره امسال مشهود بود كه در میان آنها مستندی درباره ژیمناستیك ریتمیك ساخته مارتا پروس فیلمساز لهستانی با عنوان «فراتر از محدودیت» از جمله فیلم های قابل درنگ بود. این فیلم با تحقیقی بی نظیر، بر جنگ روانی در برنامه های آموزشی متمركز بود.
تصویر چهره پیچیده و غنی از زنان هم از برنامه های امسال این جشنواره مستند بود كه فیلم «دختران طلوع طلایی» ساخته هاوارد بوستنس نروژی از جمله آنها بود. این فیلم ظهور زنان نئونازی در یونان را با حزب «طلوع طلایی» تصویر كرده است.
این جشنواره فردا ۲۶ نوامبر به كار خود خاتمه می دهد.