شب دوستانه بی بدیل دات كامیی ها ما هستیم تا هنوز! به گزارش بی بدیل دات كام «ایسنا» نقطه مشترك همه ما بود و فرقی هم نمی كرد. چهره های آشنا یا ناآشنا برای نسل های پسین، با خاطرات متنوع و گاها متفاوت؛ «ایسنا» دلیل كافی بود تا فارغ از هر بهانه ای همگی در كنار هم باشیم. امسال به بهانه بیستمین سالگرد تاسیس خبرگزاری دانشجویان ایران، روزهایی به نام «ایسنا» و «ایسنایی ها» است؛ برای نكوداشت یك مرام و یك سرمایه ملی. شانزدهم آذرماه، بعنوان سالروز آغاز فعالیت رسمی ایسنا، بهانه ای است برای برگزاری مراسم رسمی هر ساله كه به همین بهانه در این ایام برگزار می گردد. سیزدهم آبان ماه، سالروز فعالیت آزمایشی ایسنا هم بهانه ای بود برای یك دورهمی صمیمی و البته بزرگ خانواده ایسنا با ایسنایی های قدیمی و همكاران سابق كه هر كدام در شكل گیری و بالندگی این سرمایه ملی سهم و نقشی داشته اند. در این قرار، من آمدم... تو آمدی... ما آمدیم تا در شبی كه به «ایسنا» و «ایسنایی ها» تعلق داشت، میثاقمان را بازخوانی و بر مرام نامه مان تاكید نماییم. ما آمدیم تا نسل های متفاوت ایسنا را بشناسیم و به یاد آوریم آنهایی كه در بالندگی ایسنا سهیم بوده اند. ۱۳ آبانِ بیست سال پیش بود كه اولین خبر ایسنای جوان با جمعیت اندك از خبرنگاران تازه كار مخابره شد تا اولین برگ های سرنوشت دومین خبرگزاری رسمی و نخستین خبرگزاری اینترنتی ایران رقم بخورد. حالا بیست سال از آن روزها گذشته است. روزهای سخت و آسانی كه من و تو را «ما» كرد. حق خیلی ها را پیگیری كردیم، حرف خیلی ها را فریاد زدیم، به سختی از كنار برخی خبرها گذشتیم و سكوت كردیم، دولت ها آمدند و رفتند، اما «ما» در كنار هم ماندیم و هستیم تا هنوز. نقدهای زیادی شنیدیم، نیش های تند و تیزی را به جان خریدیم. با بعضی از خبرها اشك ریختیم و مضطرب شدیم و با برخی دیگر لبخند زدیم. تلخی ها را دم برنیاوردیم و به اعتبار روزهای خوب و خبرهای خوش، به راهمان ادامه دادیم تا جانب انصاف و راستی را هرچند گاهی به سختی، نگه داریم. می گفتند نام «ایسنا» به حرمت صداقت، جوانی و دانشجویانی كه با عشق قلم می زدند، شهره شده است. سعی كردیم به خاطر همین حرمت، قلم ها را زمین نگذاریم و بیشتر از هر چیز همرنگ و هم پای مردم باشیم. شاید بتوان «ایسنایی ها» را از معدود خبرنگارانی دانست كه وقتی كنار هم قرار می گیرند، زنجیره انسانی به وسعت همه ایران شكل می دهند. یكی از اصلی ترین معیارهای حضور در این جمع، تابحال و هنوز، یعنی «دانشجو بودن»، سبب شد همه ما در سن جوانی و در كنار هم، یاد بگیریم چطور پله های حرفه روزنامه نگاری و خبرنگاری را بالا برویم. بنابراین بود كه مدت زمان حضورمان در «ایسنا»، از چند سال گرفته تا حتی ۲۰ سال، از ما یك «ایسنایی» ساخت. سقوط هواپیمای C۱۳۰ ما را با واقعیت دیگری، به شكل جدی آشنا كرد؛ فقدان! تجربه سخت مخابره خبر پر كشیدن دوستانمان. شهید محمدحسن قریب و شهید اسماعیل عمرانی كه ۱۴ سال قبل، در پانزدهم آذر ماه جمع «ایسنایی ها» را برای همیشه ترك كردند. اما این تجربه تلخ ادامه دار بود. كمال حاجی پور، علیرضا تلیانی، میلاد اسلامی و وحید سهرابی هم از دیگر یاران ایسنا بودند كه در سن جوانی رفتند. دوستانی كه جایشان در شب جشن ایسنایی ها خالی بود و یادشان برای ما همیشه گرامی. قدیمی ها می گویند آدم به آدم زنده است و شاید این عبارت برای خبرنگاران مصداق عینی تری داشته باشد؛ بویژه وقتی كه همان آدم ها و خبرها پس از ۲۰ سال یك دیدار تاریخی را رقم می زنند؛ تا بار دیگر به یادمان آورند، در كنار هم بودن «ایسنا» را برایمان نگه داشته است. با همه اینها ما «ایسنا» را انتخاب كردیم و در كنار همیم تا ایسنایی را كه اخیرا دوران بلوغ را پشت سر گذاشته و در ۱۶ آذرماه همین امسال به سان جوانی سر بلند می كند و بیست سالگی خویش را جشن می گیرد، با همه خوبی ها و كاستی هایش دوست بداریم. با هم، با شما و برای شماییم. 1398/08/16 20:31:19 5.0 / 5 1455 تگهای خبر: اینترنت , خانواده , فعالیت این مطلب را می پسندید؟ (1) (0) تازه ترین مطالب مرتبط بزرگداشت فرانتس کافکا در جشنواره کارلوی واری مجید فروغی فعال عرصه رسانه و هنر درگذشت خرید کفش ایمنی کار دیدار با خانواده شهدا به وقت سحر نظرات بینندگان در مورد این مطلب نظر شما در مورد این مطلب نام: ایمیل: نظر: سوال: = ۶ بعلاوه ۳