بی بدیل  - Bibadil
24 اردیبهشت 1404   14 می 2025
نام کاربر:
کاربر مهمان



به جامعه مجازی بی بدیل بپیوندید... ورود ثبت نام
اساتید دانشگاه در نشست نقد سریال های نمایش خانگی مطرح كردند

باید حق ساخت کمدی خوب انتقادی را بدهیم تا کمدی جنسی کم شود

باید حق ساخت کمدی خوب انتقادی را بدهیم تا کمدی جنسی کم شود بی بدیل دات کام: در نشست بررسی اثرگذاری تولیدات نمایش خانگی بر فرهنگ عامه، مسعود کوثری و محمدحسن یادگاری ـ استادان دانشگاه ـ به اظهارنظر پرداختند.


به گزارش بی بدیل دات کام به نقل از ایسنا، سومین نشست از سلسله نشست های نقد نمایش خانگی که به همت مجموعه دوزیست و در قالب قسمتی از جایزه نقد سریال های نمایش خانگی برگزار گردید، با حضور دکتر مسعود کوثری و دکتر محمدحسن یادگاری به بررسی اثرگذاری تولیدات نمایش خانگی بر فرهنگ عامه پرداخت.
در این جلسه که با اجرای حامد مهربانی برگزار گردید، مسعود کوثری در آغاز سخنانش اظهار داشت: شبکه نمایش خانگی متولد شد، چون صداوسیما نمی تواند و نمی خواهد بخش مهمی از جامعه را نمایندگی کند. معتقدم با این تاریخچه باید به آن نگاه کرد و نکته اصلی این است که اگر امروز نمایش خانگی مورد بهتان قرار دارد، مسئله این است که ذائقه ملی اصلاً در هیچ دستور کاری نیست. بدین سبب طبیعتاً صداوسیما بخشی که می تواند و می خواهد، پوشش می دهد و بخش دیگری از آن هم رهاست.
او اضافه کرد: نخستین قدم این است که ما تصویری از این ذائقه ملی داشته باشیم و بدانیم مردم چه می خواهند. حالا تقسیم کاری بین صداوسیما و غیر آن می تواند اتفاق بیفتد. باید باتوجه به ذائقه ملی، سهمی که گروه ها دارند، مشخص شود.

در این زمینه بخوانید:

حضور زنان بدون صدای زنانه!/ نقدی بر سریال های «آبان» و «تاسیان»

شکست بعضی پلت فرم ها نزدیک است

در ادامه محمدحسن یادگاری، با اشاره به قانون گذاری در عرصه نمایش خانگی سخنان خودرا اینگونه شروع کرد: در کشورهای پیشرفته و کشورهایی که مرجعیت رسانه ای دارند، دولت باید شرایطی را مهیا کند که بازار و صنعت رسانه ای شکل بگیرد و خود سرمایه گذار، سرمایه را به سوی این صنعت بچرخاند. دولت تنها نظارت می کند یا با قوانینی که می گذارد، آنرا در چهارچوب قرار می دهد و مالیات و آورده های آنرا باردیگر به چرخه فرهنگ برمی گرداند.
او اضافه کرد: در دنیا تلویزیون ملی و دولتی از بقیه تلویزیون ها جداست و قواعدشان با هم فرق دارد. هیچ کدام بی قانون نیست و قوانین دائماً درحال بروزرسانی است، چون با موجود زنده ای به نام جامعه انسانی سروکار دارد. بطورمثال در آمریکا که می خواهند تیک تاک را فیلتر کنند، در یک پروسه سه ماهه، جلسات استماعی در کنگره می گذارند و دولت به نمایندگی از قانون و طرف مقابل به نمایندگی از بازار حضور پیدا می کنند تا به نتیجه ای برسند. پس از مدتی طولانی، هر قانونی که تصویب شود، جامعه بصورت ناخودآگاه می گوید کسانی حرف ما را زده اند و قوانین بی دروپیکر طراحی نشده است.
یادگاری تاکید کرد: با اهمیت ترین و قدرتمندترین عنصر برای یک ساختار، قانون است. ما در حوزه فرهنگ، جزایر مختلف قانون گذاری داریم، قوانین پر از کلی گویی است و مقتضیات زمانه را درنظر نمی گیرد.
این استاد دانشگاه توضیح داد: بطورمثال ما الان در مورد استفاده از چهره های مشهور هیچ قانونی نداریم. من همیشه مثالش را کوروش کمپانی می زنم که نتوانستند سلبریتی هایی را که تبلیغ بی جا و گمراه کننده کردند، پیگیری کنند. پس از آن می رسیم به سازمان ها؛ یعنی بطورمثال نمی شود هم سریال تلویزیونی ساخت و هم ناظر بازار دیگری بود.
در ادامه مسعود کوثری توضیح داد: من معتقدم که جوانان بطور کلی دیگر مخاطب تلویزیون نیستند. استارت این مساله زمان آقای ضرغامی زده شد. در آن زمان به سبب اینکه ماهواره ها درحال رشد بودند، دو سیاست دنبال شد. یکی تعدد شبکه ها و دوم ایجاد شبکه های تحت کنترل اقماری که بتوانند حداکثر جمعیت را پوشش دهند که در حقیقت همان شبکه خانگی است و مطالبی را مطرح می کند که صداوسیما پوشش نمی دهد.
او افزود: مثل شبکه های خانگی در دنیا، دو عنصر می تواند در شبکه خانگی ما جذاب باشد که خشونت و روابط جنسی است که به سبب قواعد نظارتی، به خیانت و شوخی جنسی تبدیل می شود. این موارد موجب جذابیت و جلب مشتری می شود.
یادگاری اظهار داشت: یادم است ۲-۳ سال پیش بودجه فیلیمو برای یک سال، هزار میلیارد تومان بود. خب این دیگر مثل دولت نیست که باید یک درصد بودجه را خرج پژوهش کند، بلکه ۵ درصدش را خرج الگوریتم سازی می کند و می داند مخاطب چه دوست دارد.
او اضافه کرد: برای وی اودی اول اقتصاد مهمست و در لایه بعدی، آن حفره هایی را که جامعه نیاز دارد درباره ی شان حرف زده شود، پر می کند؛ چیزی که تلویزیون بطورمثال در دهه ۷۰ داشت و آثاری مثل «خط قرمز» یا «کاکتوس» و حتی «بدون شرح» و «شب های برره» می ساخت. مطمئن باشید به تدریج وی اودی ها خودرا مجبور می کنند سریال های محبوب کم هزینه تری بسازند که حرف روز را بزند.
کوثری بیان کرد: ما دو چیز نیاز داریم؛ یکی نقد اجتماعی است، چون من معتقدم عموم مردم حق دارند که این وضعیت را نقد کنند و باید خواست متوسط مردم بوسیله انجمن ها یا NGOها منعکس شود؛ هم صداوسیما و هم شبکه خانگی را نقد کنند تا بتوانیم در وضع موجود به تعادلی برسیم. از طرفی هم باید سیاست فرهنگی نسبتاً واقع بینانه داشته باشیم که بتوانیم وضع کشور را جامع ببینیم.
او اضافه کرد: این کار را نمی توانیم به عهده صداوسیما بگذاریم و اگر نمی خواهیم انحصار آنرا در قانون اساسی تغییر دهیم، باید فضای شبکه خانگی را بپذیریم. ما باید حق ساخت کمدی خوب انتقادی را بدهیم تا سهم کمدی جنسی کم شود. البته بالأخره آن هم مشتری دارد و در کنارش باید حق تولید آثار دیگر را هم بدهیم.
کوثری در جواب سؤالی بر اساس اینکه آیا نمایش خانگی می تواند برای خانواده ایرانی هویت بسازد، اظهار داشت: به هر حال یک جریان پیوسته فرهنگی است که می تواند هویت بسازد و تغییراتی بوجود آورد، اما قبل از آن باید پرسید خانواده ایرانی چیست؟ این یک توهم است که فکر نماییم خانواده ایرانی حدودا ثابتی وجود دارد و باید آنرا تراز بدانیم.
او اشاره کرد: حتی خانواده «کیک محبوب من» هم نوعی از خانواده ایرانی است که در تهران هست، ولی تیپ غالب نیست. خانواده های دیگری هم هستند و خانواده میانگین ایرانی، بطور قطع هم اخلاق دارد و هم مهاجرت و تنوعی از چیزهاست. این رئالیسم جامعه است و باید دیده شود؛ یعنی همه راهکار هایی که خانواده برای مسائلش دارد.
کوثری توضیح داد: من فکر می کنم که ما باید از این تولیدات رسانه ای، ارزیابی ملی هم داشته باشیم که چه چیزی و در چه حجمی با چه نسبتی با واقعیت تولید می شود.
محمدحسن یادگاری نیز در جواب همین پرسش درباره ی هویت ملی اظهار داشت: ذات محتوای رسانه ای هویت سازی است و هر محتوا اثر خودش را می گذارد. این که چقدر آن محتوا برجسته است یا نیست و چقدر جمعی است و چقدر فردی، باید روی آن بحث شود؛ بطورمثال وقتی سریال «یاغی» پخش گردید، من شنیدم که گفتند علاقه ای به آموزش کشتی در بچه ها بوجود آمده است.
در آخر این جلسه، مسعود کوثری در جواب پرسش یکی از حاضران درباره ی غیبت بخش اعظمی از طبقات اجتماعی در آثار نمایش خانگی اظهار داشت: بخشی دلیل اقتصادی و فنی دارد؛ به سبب این که تولید در ایران، تولید آپارتمانی است و الان مدت هاست سینما گرفتار این معضل شده. متاسفانه این تولید آپارتمانی به سریال ها هم دارد گسترش پیدا می کند. این انتقاد واقعا وارد است و امیدواریم که تنوع به وجود بیاید. این دقیقاً همان چیزی است که من می گویم باید ارزیابی شود.




منبع:

1404/02/24
09:39:08
5.0 / 5
7
تگهای مطلب: آموزش , اثر , تلویزیون , جایزه
این مطلب بی بدیل را می پسندید؟
(1)
(0)
X
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب
نظر شما در مورد این مطلب
نام:
ایمیل:
نظر:
سوال:
= ۸ بعلاوه ۱
جدیدترین ها

تمام حقوق معنوی سایت بی بدیل طبق قوانین مالکیت معنوی محفوظ میباشد
درباره ما  پیشنهادات  تبادل لینک
سایت بی بدیل دات کام  ،